________________
अध्यात्म तस्वाकोकः
क्रोधोपतापेन विनाऽपि शक्यो वक्तुं यथाभीष्टमनिष्टमर्त्यः । परापराधे निजलोहितस्य क्रोधाग्निना संज्वलनं न युक्तम् ॥ ૩૧ ॥
૩૫, ક્રોધ વગર પણ કોઈને અણુગમતા માણુસને જે કહેવુ કે ક્રૂરમાવવુ ડાય તે કહી કે ફરમાવી શકાય છે. ( મેજિસ્ટ્રેટ તખ્યા વગર પણ અપરાધીને ફ્રાંસીની સજા સુદ્ધાં ફરમાવી શકે છે. ) અપરાધ કરે બીજો, અને એને સારુ ક્રોધ કરી પેાતાનું લેાહી ખાળીએ આપણે એ કેવુ' વૈચિત્ર્ય ! એ સ્થિતિ ચૈગ્ય નથી.
35. If any thing is intended to be said to an undesirable person, that can be done even without being swayed by anger. Is it meet to burn one's own blood by the fire of anger when another is a culprit deserving punishment ?
realaण विलोकितानि रहस्यमध्यात्मगिरां च लब्धम् । तथापि लब्धा यदि नो तितिक्षा ज्ञेयस्तदाऽसौ हृदयेन मूर्खः ॥ ३६ ॥
૩૬. અનેક શાસ્ત્રો જોયાં અને અધ્યાત્મ-વાડમયનાં રહેય ઉકેલ્યાં, છતાં બે તિતિક્ષા ( સહિષ્ણુતા ) ગુણુ ન સાંપડયે, તે એ માણસ હૃદયથી સુખ રહ્યો ગણાય.
36. If a man has not succeeded in acquiring the virtue of forbearance even after diving deep into numerous religious works and mastering the literature relating to the secret of spiritual knowledge, he must be thick-headed. [ His profound erudi. tion has not touched his heart, ]
यावन्न मानादिक-दूषणानां प्रचार आयाति निरुद्धभावम् । क्रोधो भवेत् तावदशक्यरोधस्तावन सम्पद्यत आत्म- शान्तिः ॥ ३७ ॥
૩૭. જ્યાં સુધી માન (માઁ અહીંકાર), માચા (ઈભ-કપટ) વગેરે કાયાના પ્રચાર બંધ થાય નહિ, ત્યાં સુધી કોષને નિરાય થવા શક્ય નથી અને માત્માર્કાન્ત પણ સુલભ નથી.
Aho! Shrutgyanam
