________________
तृतीय-प्रकरणम्
मनः प्रवृत्तिर्वचसः प्रवृत्तिर्देहप्रवृत्तिथ मिथो विरुद्धा: । यासां न साधारणयोषितस्ता निषेविताः स्युः सुखसम्भवाय ॥५७॥ |
પ૭. વેશ્યાએ માયવિની હોય છે, એવી કે જેણીના મનમાં ક, વચનમાં કંઈ અને વનમાં કંઇ હાય છે. અને સરંગ સુખને માટે ન હેાય.
57. The company of harlots whose thoughts, speech and action do not correspond to one another, should not be sought b“cause it yields no happiness to the man [ who seeks it ].
૨
वेश्यानुषक्तः परिगर्हणीयसङ्गप्रसंगेन विवेकयोगात् । तथाविधं भ्रश्यति येन देवान् गुरंश्व बन्धूंश्च न सत्करोति ॥ ५८ ॥
५१
૫૮. વેશ્યાસંગી માણસ ખુરી સે।ખતમાં પડી એવે વિવેક ભ્રષ્ટ થાય છે કે તે મૂઢ, ગુરુઓને સત્કારતા નથી અને અન્ધુવને માનતા નથી. ઈશ્વરને તે માને જ શેના?
58. A man attached to a harlot forms undesirable and detestable contacts with wicked persons and thereby loses the faculty of discrimination to such an extent that he ceases to pay respect to elders and relatives, and even to gods.
द्रव्येच्छया कुष्टिनमप्यनंगोपमं परिस्निग्धःशेक्षते या ।
स्नेहज्झितां तां सृजतीमसत्यस्नेहं न गच्छेद् गणिकां कदापि ॥ ५९ ॥
Aho! Shrutgyanam
