________________
द्वितीय-प्रकरणम्
૩૬. અપવગ (પ્રેક્ષ ) પરમ કલ્યાણુરૂપ છે. પરન્તુ ભ્રષાભિનન્દીઓને ( સસારના વિષયલેગામાં રાચીમાચી રહેનારાએાને) એ અરુચિના વિષય હાય છે. એ મજ્ઞાન સામ્રાજ્યની વિડ’ખના છે. એવા વિખિત પ્રાણીઓને સુખને સાચા ખ્યાલ તે નથી.
36. Liberation, whiah in the ntage of highest walkare, in disliked by those dallying with the pleasures of the world (ware). This is terrible ignorance. Such ignorant pereons do not know what happiness is in its real nature.
संसार - भोगे सुखमद्वितीयं वे मन्यते लुप्त - विवेकनेत्राः ।
निःश्रेयसं ते समधिक्षिपन्तो दयास्पदं ज्ञानिध्यां भवन्ति ॥ ३७ ॥
३७१
૩૭ વિવેરૂપ નેત્ર જેમનું લુપ્ત થયુ' છે તે મસા સસારના વિષયભાગેામાં અદ્વિતીય સુખ માને છે. એવા મેાક્ષને વખાડે એ કઈ નવાઈ ન ગણાય, એવાએ જ્ઞાનીની દૃષ્ટિમાં દયાપાત્ર છે.
37. Those, who have lost the faculty of reason, believe that unparalleled happiness exists in worldly pleasures. Such being the case, it is no wonder that they disregard and never care for Moknha (Absolution), Their eondition is, indeed pitiable in the eyes of the wise,
सुस्वादुश्चक्तिर्मधुरं च पानं मनोज्ञवखाभरणादिधानम् |
તસ્તતા પર્યટન વધેલું નથમ્પ-ગોપી ગુમુસીનુાં ૨ ૨૮ ॥
Aho! Shrutgyanam
