________________
श्रीमद्
अन्न-वस्त्रेषु दम्भोलिस्तदा पतति दारुणः । राष्ट्रस्य जनकोटीनां हाहाकार भयंकरः
॥ ૧ ॥
( ત્રિમિવિશેષમૂ )
ખાવાને ધાન અને અંગ ઢાંકવાને કપડાં એટલુ તા કોઇ પશુ શ્રમજીવી અથવા મહેનતુ માણસ સુખેથી મેળવી શકે; પણ્ ય રે દેશના વ્યાપારી અને સુની લેકામાં લેભને દાવાનલ અને વિલાસિતાની રાક્ષસી ભૂખ ફાટી નિકળે છે, ત્યારે દેશના કરે ડેા પ્રજાજનનાં રેાટી-કપડાં પર દારુજ્જુ વા પડે છે અને ભયંકર હાહાકાર મચે છે. ૪૮-૫૦
[ Ke ]
Any industrious or diligent man can casily get bread to eat and cloth to cover his body. But when the conflagration of greed and the devilish hunger for voluptuousness break out in the country, millions of people are deprived of their bread and eloth, and thers is a terrible generx hue an1 iy. 48-56,
नयध्वं योग्यमर्यादां निजभोगार्थलालसाम् । સ્વાતૌવિસ્યા નિરાટોવમાના નિયત-સંવતાઃ ॥ ૧ ॥
ભાગલાલસાને યોગ્ય મર્યાદામાં રાખા, ભાગેપભેાગનાં સાષને ની ચેાગ્ય માઁદા કે, સાદા રહેા, નિયમિત અને સ'ર્યામત રહેતાં શિખે, ૫૧,
Set proper limits to your enjoyments. Be simple, learn to be regular and disciplined. 51.
भोगोपाधिर्भवेदल्पो मनुष्याणां यथा यथा ।
तथा तथाsपचीयन्ते चिन्तालोभक्लमार्त्तयः ॥ ५२ ॥
Aho! Shrutgyanam
