________________
यो [१०८] पद्यमा का
[ ५ ]
(92) Proficiency in knowledge relating to worldly matters, makes the way to happiness easy, yet even the life of such a learned man, if he is devoid of self-vision, becomes eventually unhappy.
अज्ञानजनितं दुःखं ज्ञानेनैव विहन्यते । नतर्मुखीभावं क्लेशनिर्मूलनं भवेत्
અજ્ઞાનનિત દુઃખ જ્ઞાનથી જ હણાય. અન્તમુ`ખ ષ્ટિ પ્રગટ્યા વગર उसेशनुं निर्मूलन न थाय. ( ६४ )
॥ ९३ ॥
( 93 ) Misery resulting from ignorance oan only be destroyed. by knowledge. Without self-introspection, misery cannot be rooted out,
तदेव वस्तुतो ज्ञानमात्मदृष्टिं पुनाति यत् । तदाधारे हि कल्याण - मंडपानां विनिर्मितिः
॥ ९४ ॥
વસ્તુતઃ તેજ • જ્ઞાન છે, જે આત્મદૃષ્ટિને પવિત્ર મનાવે. અને એના જ આધાર પર કલ્યાણના માંડવા ઊભા કરી શકાય. ( ૯૪ )
(94) In reality, that is knowledge that purities and clarifies self-vision. Only on the foundation of such knowledge superstruc ture of welfare can be erected.
आत्मगोचर - सम्बोधः प्रफुल्लति यथा यथा ।
मोच्छेदप्रयत्नोऽपि बलवान् स्यात् तथा तथा ।। ९५ ।।
Aho! Shrutgyanam
શ્વાત્મભાન જેમ જેમ પ્રફુલ્લ અને છે, તેમ તેમ મેાહુચ્છેદનનો પ્રયત્ન असवान् मनते! काय छे, ( स्थ)
