________________
समराबणसूत्रधारे विन्यस्येद ब्रह्मसूत्रं मा (क स्था)नबोधस्य सिद्धये । ललावं परमा(मी) स्यात् केशलेखा तथा कला ॥ ४५ ॥ परभागध्रुवो लेखा+++मुदाहृता। (परता + लिखायां कालिका द्वियतो जत?) ।। ४६ ।। ज्योतिषः स्यात् परे भागे तारा दृश्या यवोम्मिता । यवमानं ततो ज्योविस्तस्मात् तारा यवद्वयम् ।। ४७॥ श्वेतं च करवीरं च ततः प्रागुक्तमानतः । (कनीलिका तु) नासाया मूलं विद्याद् यवान्वरम् ॥ ४८ ॥ नासामू(लाल) प्रमाणेन ततो क्षेयं यवत्रये । ब्रह्मसूत्रात् पूर्वभागे (नगन्तो?)वंगोलकौ ॥ १९ ॥ (आपाझं स्तात्रेतो.) विद्याद् द्विगोलकमितेऽन्तरे । तस्माद् भागेन कर्णान्तः कर्णः स्याद् विस्तरेण तु ॥ ५० ॥ द्वियवोना कला चक्षुावृत्त्या परिवर्धितः । पूर्वस्य करवीरेण सह श्वैत्यं यवत्रयम् ॥ ५१ ॥ द्वितीयश्चैत्यदृकताराप्रमृतिः प्रोक्तमानतः। कपोललेखा परतो (यवद्वा ता?) कला भवेत् ॥ ५२ ॥ ब्रह्मसूत्रान्नासिकाग्रं परस्मिन् सप्तभिर्यवैः । नासापुटः पूर्वमागे स्याद् य(थावा)धिकमगुलम् ॥ ५३॥ पू(ो ? बे) भागे यवं गोजी (स्तीत)त्रोपान्ते विधीयते । परमागोत्तरोष्ठः स्यात् प्रमाणेनार्धमात्रकः ॥ ५४॥ त्रियवश्चाधरोष्ठः स्याच्छेपश्चापचयस्तयोः । पाल्या मध्ये भवेत् सूत्रं पाल्या(शुःस्तु) चिबुकं परे ॥ ५५ ॥ हनुपर्यन्तलेखा च सूत्रादर्धाङ्गुले भवेत् । हनोमध्यगतं सूत्रं परे स्यात् परिमण्डलम् ॥ ५६ ॥ सहैकसूत्रे परहक् पर्यन्तेन परिस्फुटा । मुखपर्यन्तलेखाघे (ह)नोरुपरि चाधरः ।। ५७ ॥
"Aho Shrut Gyanam"
