________________
२२
राणि सट्ठाए कडाणि भवन्ति । कारणे आरेणाचि पज्जोसवेइ, आसाढपुनिमाए । एवं सव्वसुत्ताण विभासा । दोसदरसणं हेतुः । अववाओ कारणे । सहेउय सकारण 'भुज्जो भुज्जो' युणा पुणो उवदंसेइ | परिसग्रहणात् सावगाण विकहिज्जइ, समोसरणे वि वन्निज्जइ ॥ छ ॥ निशीथोक्त विधिलिख्यते
पज्जोसवणाकप्पं, पज्जोसवणाइ जो उ कट्ठिज्जा । गहि- अन्न तित्थि - ओसन्न -संजईणं च आणाई ॥१॥
व्याख्या - पोसवणा-पुल्ववन्निया गिहत्थाणं अन्नतित्थियाणं ति गिहाथीणं अन्नतित्थिगीणं ओसन्नाण य संजईंण य जो 'एए पञ्जोसवेइ' एषामप्रे पर्युषण कल्पं पठतीत्यथः, तस्स चउगुरुं आणाईया य दोसा ॥ गिरि अन्नवित्थि ओसन्नदुगं ते तग्गुणेऽणुबवेया ।
सम्मीसवास संकाइणो य दोसा समविग्गे ॥२॥
व्याख्या-- गहत्था मित्थीओ एवं दुर्गं, अन्नतित्थिगा अन्नतित्थिणीभ, अहवा ओसन्ना ओसन्नीओ | एए दुगा संजमगुणेहिं अणुववेया, तेण तेसिं पुरओ न कटिजर | अहवा एएहिं सह संवासदोसो भवइ, इत्य संकाइया दोसा भवति । संजईओ जइ वि संजमगुणेहिं उबवेयाओ तहावि सम्मीसवासदोसो संकादोसो य भवइ ||२॥
दिवसओ न चैव कप्पर, खित्तं व पडुच्च सुणिज्जमन्नेसिं । इयरेसिं, दंडिगमाभत्थिओ कदे ॥३॥
असईय
व्याख्या- पोसवणाकप्पो दिवसओ कड्दिउँ न चैव कप्पइ । जत्थ वि खितं पहुच कडिंग्ज, जहा दिवसओ आनंदपुरे मूल चेहयघरे सब्वजणसमक्खं कड्ढिज्जइ तत्थ वि साहू नो कड्ढइ, पास थो कड्ढह तं साहू सुणिज्ज, न दोसो । पासत्थाण वा कड्डगस्स असइ दंडिगेण वा अम्भस्थि सड्ढेहिं वा ता दिवस कडूढइ पंज्जोसवणाकप्पं । कड्ढणे इमा सामायारी- अणामयं चेव पंचरण अपणो उवस्सए पाओसिए आवस्सए कए कालं घेतुं काले सुद्धे वा असुद्धे वा पट्ठविए कड्ढिज्जह, एवं चउसु राईसु । पज्जोसवणाराई पुण कढिए सवे साहू समप्पावणियं काउसग करेंति, "पजोसवणाकप्परस समप्पावणियं करेमि काउसम्गं, जं खंडियं जं विराहियं जं न पडिपूरियं०- सव्वो दंडओ कड्देवो जाववोसिरामि "त्ति, "लोगस्सुज्जोय गरे० " चिंतिऊण ओसारिता "लोगस्सुज्जोयगरं ०" कड्ढित्ता सव्वे साहवो निसीयन्ति । जेण कड्ढिओ सो ताहे कालम्स पडिकमइ । ताहे वरिसकालठवणा ठविज्जइ । एसा विही भणिया ॥ कारणे गिहृत्थअन्नतित्थिपासत्ये य पज्जोसवेइ | कहं ? भन्नइ -
बिइयं गिरि-ओसन्ना, कटितम्मि रत्ति एज्जाहि ।
असईण संजणं, जयणाए दिवस कप्पे ||४||
व्याख्या - जइ राओ कदिज्ञ्जते गिहत्था अन्नतित्थिया ओसन्ना वा आगच्छेज्ज तो वि न ठाविज्जा ।
"Aho Shrut Gyanam"