________________
२१
वयइ' राटिं करोति मानादिकारणेन ॥ सूत्रम् २८६ --- 'अज्जेव' पर्युषणादिने 'कक्खडे' वड्डसदेणं, 6 कडुए जकारमकारादिरूपः, ' बुग्गहे ' कलहः । उवसमियन्वं अपणा असि उवसमो कायो । ' सेम्मई' शोभना मतिः सम्मतिः रागद्वेषरहिताः । जो खामिओ उवसमः तरस आराहणा, जो न उवसमइ तस्स नत्थि । 'संपुच्छण' ति संपुच्छणा सुत्तत्थेसु कायव्वा, न कसाय वोढव्वा, हट्ठगिलाणाण वा पुच्छणा ॥ मूत्रम् २८८ - ओसन्नं प्रायः ॥ सूत्रम् २८९ - 'तु पडिएत्तए' त्ति वर्षाकल्पौषधवैद्यादिनिमित्तं गत्वा कार्यसिद्धौ तदैव निवर्त्तयितुम्, 'नो कप्पइ तं स्यणि यस्मिन् दिने वर्षाकल्पादि लब्धं तद्दिनरात्रि सत्रैव अतिक्रमितुं न कल्पते, जाए बेलाए लद्धं ताए चे निग्गच्छित्ता बाहि ठायचं, कारणओं वा वसिज्जा | सूत्रम् २८७ - 'वेडेब्बिया पडिलेहणा' क सामायारी ? उच्यते-पुणो पुणो पडिलेहिज्जति संसते, असंसन्ते वि तिनि वेलाओ - पुन्हे १ भिक्खंग २ वेयालियं ति ३ तृतीयपोरुष्यामिति ॥ सूत्रम् २९० - 'इच्चेइयं संवछरियं' 'इति' उपप्रदर्शने एष यो भणितः 'सांवत्सरिकः' चातुर्मासिक इत्यर्थः 'येरकप्पो' थेरसामायारी, न जिणाणं, अहवा जिणाप वि किंचि । ‘अह्रासुत्तं' यथा सूत्रे भणितम्, न सूत्रव्यपेतम्, तथाकुर्वतः अहाकप्पो भव, अन्नाsकप्पो अहामगं, कहं मग्गो भव ! एवं करितस्स नाणाइ ३ मग्गो । 'अहातच्च यथोपदिष्टम् । 'सम्यग्' यथावस्थितं कायवाङ्मनोभिः। 'फासित्ता' आसेवित्ता । 'पालेत्ता' रक्खित्ता । सोभितं करणेन कथं । तीरितं नीत मन्तमित्यर्थः । यावदायुः आराहइत्ता अणुपालणाए करेंतेणं शोभितं क ( कि ) द्वितं । अन्नं चाउम्मासि तेणेव करेंण उबदिसंतेण य आराहिभो भवइ, न विराहिओ आणाए उवदेसेण य करेंतेण य अणुपालिओ भवर, अन्नेहिं पालियं जो पच्छा पालेइ सो अणुपालेइ । तस्सेवं पालियम्स किं फलं ! उच्यते-तेणे भवग्गणेण सिह, अत्येगइया दोच्चेणं, एवं उक्कोसियाए आराहणाए । मज्झिमियाए तिहि । जहनियाम सत्तs न वोलेट् । किं सेच्छया भन्नइ ! नेत्युच्यते ॥ सूत्रम् ---- निद्देोऽधुणी कीरइ परिसाए तिउद्घाटय शिरः परि- सर्वतः सीदति परिषत् | मज्झे ठिओ मज्झट्ठियो । 'एवं अक्वाइ' ' एवं ' यथो कहेइ । भासह वाग्जोगेण । पन्नवेइ अणुपालियरस फलं । परूवेह एवं कर्त्तव्यं नान्यथा । सह अत् सहं । 'सहेउ' न निर्हेतुकम् । सनिमित्तं सकारणं । अणणुपालितस्स दोसा अयं हेतुः । अववाद कारण, जहा -सवीसइराए वि मासे विइकंते पज्जोसवेयव्वं । किनिमित्तं ! हेऊ-पारण अगारीहि अगा
१ 'सुम्मई' शोभना मतिः सुमतिः प्रत्यन्तरे पाठः ॥
२ अत्र यद्यपि सर्वास्वपि टिप्पनकप्रतिषु का सामायारी ? उच्यते-' बेडब्बिया पडिलेडा पुणो पुणो इत्येवं पाठो वर्तते, तथाप्यर्थानुसम्भामनुसृत्यास्माभिः पाठपरावृत्तिर्विहिताऽस्ति ॥
३ भगवता चूर्णिकृता टिप्पनककृता चापि तेणं कालेणं तेणं समपणं समणे भगवं महावीरे रायगिडे नगरे सदैवमणुयासुराम परिसार मज्झट्ठिते चेत्र एवमाहवार इत्यादि सूत्रपाठमाश्रित्व म्याख्यातं वर्तते । निष्टङ्कितोऽस्त्ययं पाठम्चूर्णिकृता चूर्णे किश्व नोपनमोऽयं पाठः समीपस्थासु प्राचीनास्वपि सूत्रप्रतिषु || ४ मणुपालितस्स प्रत्यन्तरे ॥
६
"Aho Shrut Gyanam"