________________
श्रीरत्नसार कथा॥
श्री वर्द्धमान
तिलकमंत्रांदोलयति. तत्र मिलितो नगरजनोऽपि नानाकौतुकानि पश्यति. जिन देशना |
इतश्च केनापि विद्याधरेण साशोकमंजरो हता, तदा सा पूकन लग्ना 'भो भो लोका मां गृहीत्वासौ दुष्टो याति, ततो ॥१६॥
धावत धावत ?' तत् श्रुत्वा पार्थस्थिताः सुभटा धाषिताः, परं तेषां पश्यतामैव स तां हत्वा क्वापि गतः. क्रमेण राजा कन्याहरणं श्रुत्वातीवदुःखितो विलापं कृतवान्, 'हा वत्से त्वं च गतासि ? तव किं जातं ? अथाहं किं करोमि ?, तिलकमंज र्यपि मृच्छी प्राप्य धरियां पतिता, शीतलजलैश्चंदनैश्च सिक्ता सती सचेतनीभ्य सा विलपितुं लग्ना, 'हे भगिनि ! त्वां विना मे प्राणाः कथं स्थास्यति ?' इति विलपत्यां तस्यां संध्यासमये सर्वेऽपि लोका निजनिजगृहे समाजग्मुः. राजा राज्ञी तिलकमंजरी चापि बहुदुःखमनुभूय प्रांते सुप्ताः. ___अथ तिलकमंजरी पाश्चात्यरजन्यामुत्थाय चक्रेश्वरी देव्याश्चैत्ये गता, तत्र देवीं भक्त्या पूजयित्वैवं विज्ञपयामाम 'हे देवि ! मम भगिन्याः शुद्धिं त्वरितं देहि ? अन्यथा मयेइ भवे भोजनं त्यक्तं.' तत् श्रुत्वा सा देवी तभक्तितुष्टा सती प्रत्यक्षीभूय तां कथयामास, 'हे भद्रे ! तव भगिन्या भद्रं वत्तते, त्वं खेदं मा कुरु ? भोजनं च कुरु ? मासेन त्वं निजभगिन्याः शुद्धि लप्स्यसे । तदा च तव देवयोगेन तस्याः संगमोऽपि भविष्यति.' तत् श्रुत्वा तिलकमंजर्या पुनः पृष्टं 'हे मातम भगिनीसंगमः कथं कुत्र च भविष्यति ?' तयोक्तं 'हे बाले ! अस्या नगर्याः पश्चिमदिश्यतिरे एकाटवी वर्तते, तस्यां च मणिरत्ननिप्पन्नमेकं श्रीआदिनाथस्य चैत्यमति, तत्र स्वर्णरत्नमयी च जिनप्रतिमा विद्यते, तदतिशययुतप्रतिमायाः पूजन| विधौ त्वं तत्परा भव ? तत्र नूनं तब भगिया मेलापको भविष्यति. एकश्च मे सेसको मयूररु विधाय त्वां तत्र नेष्यति.'
张晓會柴柴柴蒂蒂蒂柴柴柴器樂器器蒸蒸蒂蒂聯染染柴聯染器器鉴器鉴
聯際聯盛茶器茶器聯蒸藥藥器蒸柴柴柴柴柴柴柴柴柴柴继器器聯
॥१६॥
