________________
श्री वर्द्धमान जिन देशना
॥ १५०॥
हिसहिओ ॥ १० ॥ पुत्ताइनिहिअनिअगिह-भारो न करेइ णो करावेइ ॥ नवमीइ महारंभे, नवमासे पुब्वविहित्तो ॥ ११॥ असणाइअ आहार, उद्दिहं कडं न भुंजए सोवि ॥ छुरमुंडो अहिसिहलि, धरेइ दसमासपजंतं ॥ १२ ॥ जं निहिअंधणजायं, पुच्छंताणं कहेइ तं मुत्तुं ॥ सव्वं गिहस्स कज्जं, बज्जइ दसमीइ पडिमा ||१३|| इक्कारसीइ समणु-वासो पडिमा समणभू आए । कप्पं च चोलपहं, मुहवत्तिं धरइ धम्मधयं ||१४|| गिहूणेइ गहियपत्तं, फासुअमसणाइयं स सयणेसु ॥ पडिमापडिवन्नस्स य, भिक्खं देहित्ति वयणाओ ।। १५ ।। कोसि तुमं इअ पुट्टो, समणाणमुवासओ इइ भणेइ ॥ पंचस मिउ तिगुत्तो, लोअं भदं च कारेइ ॥१६॥ निहितनिजगृहभारः न करोति न कारयति नवम्यां महारंभान् नवमासान् पूर्वविधिसंयुक्तः । ११॥ अशनादिकमाहारं उद्दिष्टं कृतं न भुञ्जते सोऽपि, क्षुरमुंडो धारयति दसमासपर्यन्तं ॥ १२ ॥ यन्निहितं धनजातं पृच्छतां कथयति तं मुक्त्वा, सर्वगृहस्थका वर्जति दशम्यां प्रतिमायां ॥ १३ ॥ एकादश्यां श्रमणोपासकप्रतिमायां श्रमणभूतायां कल्पं चोलपट्ट मुहपत्तिं धरति धर्मध्वजं ||१४|| ग्रह्णाति गृहिपात्रं फातुकमशनादिकं स स्वजनेसु, प्रतिमाप्रतिपन्नस्य भिक्षां देहि इति वचनात् ॥१५॥ कोऽसि त्वं इति पृष्टः श्रमणोपासको इति भणति पंचसमितो त्रिगृप्तो लोकं भद्रं च कारयति ॥ १६ ॥ यावत्ते एकादशमासान् करोति स श्रमणाणं सकलमाचारं कनिष्ठानां कृत्यं यद् तदुपरिमायां प्रकरोति ॥ १७॥
श्रावक प्रतिमा स्वरूपं ॥
॥१५०॥