________________
૩૬૦
ઉત્તમા
પાઠ ૧૮
(४) बहु नो ईयसु ने इमन् ५२ छतां, भू थाय छे. अने प्रत्ययना इ वएर्शनो सोच थाय छे. भूयान् । भूमा । भू लुक् चेवर्णस्य ७।४।४१
(4) स्थूल विगेरे शब्दोना अन्तस्थाहि अवयवनी सोप અને નામિનો ગુણ થાય છે. स्थूल, x | स्थवयति । स्थविष्ठः । स्थवीयान् । दूर x । दवयति । दविष्ठः । दवीयान् । युवन् । यवयति । यविष्ठः । यवीयान् ह्रस्व, हसिमा, ह्रसयति हूसिष्ठः ह्रसीयान् । क्षिप्र, क्षेपिमा । क्षेपयति । क्षेपिष्ठः । क्षेपीयान् । क्षुद्र, क्षोदिमा । क्षोदयति । क्षोदिष्ठः । क्षोदियान् ।
स्थूल- दूर-व-स्व- क्षिप्र - क्षुद्रस्या - ऽन्तस्थादेः गुणश्च नामिनः ७।४।४२ (६) तृ प्रत्ययनो जने अन्त्य स्वराहि अवयवनो सोप थाय छे. कर्तृमन्तमाचष्टे करयति । कर्तारमाचष्टे करयति पटु, पटिमा । पटयति । पटिष्ठः पटीयान् । लघु, लघिमा । लघयति । लघिष्ठः । लघीयान् । विमनस् विमनिमा । त्रन्त्य - स्वरादेः ७।४।४३
(૭) એક સ્વરવાળા શબ્દના અન્ય સ્વરાદિ અવયવનો सोप थतो नथी. स्स्रग्विणमाचष्टे स्त्रजयति । स्स्रजिष्ठः । स्स्रजीयान् । नियम ७ (१) श्रेष्ठः । श्रेयान् । नैकस्वरस्य ७|४|४४
८ अध्वन् भने आत्मन् शब्हनो ईन प्रत्यय पर छतां, अन्त्य સ્વરાદિનો લોપ થતો નથી. નિયમ ૧૩ નો અપવાદ अध्वानमलंगामी अध्वनीनः । आत्मने हितः आत्मनीनः । ईनेऽध्वा ऽऽत्मनोः ७।४।४८
