________________
श्रीविचाररत्नाकरे मध्यभागे एकादशस्तरङ्गः]
[२०१ "सोलसरोगायंका, सहिय स(अ)ह चक्किणा चउत्थेण । वाससहस्सा सत्तउ, सामन्नधुरंउवगएणं"॥१०९॥इति मरणसमाधिप्रकीर्णके। ऋषिमण्डलसूत्रे तु "कंडू १ अभत्तसद्धा २, तिव्वा वियणा उ अच्छि ३ कुच्छीसु ४।
कासं ५ सासं च ६ जरं ७ अहियासइ सत्त वाससए" ॥१॥॥१३॥ भगवतीप्रान्ते-"चुलसीति सयसहस्सा, पदाणं पवरणाणदंसीहिं । भावाभावमणंता, पण्णत्ता एत्थ पंचमंगंमि" । नन्दीसूत्रे तु-"विवाहपन्नत्तीए दोलक्खा अट्ठासीइ पयसहस्साइं पयग्गेण संखेज्जा अक्खरा" । समवायाने तु “विवाहपन्नत्तीए चउरासीपयसहस्सा पयग्गेणं पण्णत्ता" इति ॥१४॥
"नवमो आणयइंदो, दसमो उण पाणयत्थदेविंदो । आरण इक्कारसमो, बारसमो अच्चुए इंदो ॥६३॥ एए बारस इंदा, कप्पवई कप्सामिया भणिया।
आणाईसरियत्तं, तेण परंणत्थि देवाणं" ॥६४॥ इति देवेन्द्रस्तवे द्वादशेन्द्राः प्रोक्ताः ॥१५॥
"इच्चेइयाइं भंते ! चत्तारि भासज्जायाइं आउत्तं भासमाणे किं आराहए विराहए ? गोयमा ! इच्चेइयाइं चत्तारि भासज्जायाइं आउत्तं भासमाणे आराहए णो विराहए"। प्रज्ञापना १२ पदे सावचूरौ २६७ पत्रे । श्रीदशवैकालिके ७ अध्ययने तु
"चउन्हं खलु भासाणं, परिसंखाय पन्नवं । दोण्हं तु विणयं सिक्खे, दो न भासिज्ज सव्वसो" ॥१॥ इति ॥१६।। तह उस्सगोज्जाया, बारस वीसा समंगलचत्ता। संबुद्धखामणं तिअ, पण सत्त साहूण जहसंखं" ॥३३॥
इति प्रतिक्रमणविधिसामाचार्याम् । हारिभद्यावश्यकवृत्तौ तु वन्दनकनियुक्तिगत 'चत्तारि पडिक्कमणे' इति गाथाव्याख्यायां सम्बुद्धक्षामणाविषये "जहण्णेण वि तिन्नि देवसिए पक्खिए पंच अवस्सं । चाउम्मासिए संवच्छरिए वि सत्त अवस्सं" । पाक्षिकसूत्रवृत्तौ प्रवचनसारोद्धारवृत्त्युक्तवृद्धसामाचार्यामप्येवमेवोक्तमिति ॥१७।।
D:\ratan.pm5\5th proof