________________
श्रीविचाररत्नाकरे मध्यभागे ॥ अष्टमस्तरङ्गः ॥
कल्याणकरणकुशलां, दुरधिगमां भूरिभाग्यसंप्राप्याम् । रसकूपिकामिव मुदा, जिनवाणीमवहितः सेवे ॥ १ ॥
अथ क्रमायाताः श्रीनिरयावलिया१ कप्पवडिंसियार पुफिया३ पुप्फचूलिया४ वह्निदशा५त्मकोपाङ्गविचारा लिख्यन्ते - तत्र यथा चतुरशीतिसहस्राधिकैकलक्षमनुष्यक्षयकारी चेटकमहाराजकूणिकराज्ञोः सङ्ग्रामः सञ्जातस्तथा लिख्यते—
'पढमस्स णं भंते ! अज्झयणस्स निरयावलियाणं समणेणं जाव संपतेणं के अट्ठे पन्नत्ते ? एवं खलु जंबू ! तेणं कालेणं तेणं समएणं इहेव जंबुद्दीवे दीवे बारहे वासे चंपानामं नगरी होत्था, द्वि० पुन्नभद्दे चेइए, तत्थ णं चंपाए नयरीए सेणियस्स रन्नो पुत्ते चेल्लणाए देवीए अत्तए कूणिए नामं राया होत्था । महया० तस्स
कूणियस्सरणो पउमावई नामं देवी होत्था, सोमाल । जाव विहरइ । तथ चंपाए नयरीए सेणियस्स रन्नो भज्जा कूणियस्स रण्णो चुल्लमाउया काली नामं देवी होत्था, सोमाला जाव पडिरूवा । तीसे णं कालीणं देवीए पुत्त काले नामं कुमारे होत्था, सोमाले जाव सुरूवे । तत णं से काले कुमारे अन्नया कयाइ तिहिं दंतीसहस्सेहिं, तिहिं रहसहस्सेहिं, तिहिं आससहस्सेहिं, तिहिं मणुयकोडीहिं, गरुलवूहे एक्कारसमेणं खंडएणं कूणिएणं रन्ना सद्धिं रहमुसलं संगामं ओयाए । त
तीसे काली देवीए अन्नया कया वि कुडुंबजागरियं जागरमाणीए अयमेयारूवे अज्झथिए जाव समुपजित्था - एवं खलु ममं पुत्ते काले कुमारे तिहिं दंतिसहस्सेहिं जाव ओया से मन्ने किं जतिस्सति नो जतिस्सति ? जीविस्सइ नो जीविस्सइ ? पराजिणिस्सइ णो पराजिणिस्सइ ? ॥ इति वृत्तिर्यथा - ' एवं खलु जम्बू ! तेणं कालेणं'
१. निरया./अ. १/५-६-७ सू. ।