________________
श्रीविचाररत्नाकरे प्राच्यतटे पञ्चमस्तरङ्गः]
[८५ तहेव जाव तं णो अप्पणा परिभुंजेज्जा णो अण्णेसिं दावए, सेसं तं चेव जाव परिट्ठवियव्वे सिया, एवं जाव दसहि पडिग्गहेहि, एवं जहा पडिग्गहवत्तव्वया भणिया, एवं गोच्छगरयहरणचोलपट्टगकंबललट्ठीसंथारगवत्तव्वया य भाणियव्वा जाव दसहिं संथारएहिंजवणिमंतेज्जा''। एतत्सूत्रस्य टीका तु सुगमत्वान्नास्ति ।इति श्रीभगवत्यष्टमशतकच्छद्देशके ८०६ प्रतौ २६९ पत्रे ॥९॥
ये केचन जीवोपयोगस्वरूपास्तेऽवर्णा यावदस्पर्शाः तथा च मतिज्ञानादयोऽपि तथैव । तथा हि
१'कन्हलेसाणं भंते !कइवन्ना? पुच्छा गोयमा ! दव्वलेसं पडुच्च पंचवन्ना जावअट्ठफासापन्नत्ता,भावलेसंपडुच्च अवन्ना४,एवंजावसुक्कलेस्सा सम्मद्दिट्टी३ चक्खुदंसणे४आभिणिबोहियनाणेजावविभंगनाणे,आहारसन्नाजावपरिग्गहसन्ना, एयाणिअवन्नाणि४' इति । एतत्सूत्रस्य टीका तु सुगमत्वान्नास्ति । इति श्रीभगवती द्वादशशतकपञ्चमोद्देशके ८०६ प्रतौ ३९५ पत्रे ॥१०॥
पुष्पदन्तग्रहणमाश्रित्य मिथ्यादृग्विकल्पितकल्पनाजालनिराकरणाय लिख्यन्ते
२ रायगिहे जाव एवं वयासी-बहुजणे णं भंते ! अण्णमण्णस्स एवमाइक्खइ जाव एवं परूवेइ-एवं खलु राहू चंदं गेण्हति, एवं०२ से कहमेयं भंते ! एवं? गोयमा ! जणं से बहुजणे अण्णमणस्स एवमाइक्खइ जाव मिच्छं ते एवमाहंसु । अहं पुण गोयमा ! एवमाइक्खामि जाव एवं परूवेमि-एवं खलु राहू देवे महिडीए जाव महेसक्खे वरवत्थधरे वरमल्लधरे वरगंधधरेवाभरणधरे, राहस्स णं देवस्स नव नामधिज्जा पणत्ता, तं जहा-सिंघाडए२ जडिलए२ खत्तए३ खरए४ दहुरे५ मच्छे६ कच्छभे७ कन्हसप्पे८ मगरे९ । राहुस्स णं देवस्स विमाणा पंचवन्ना पन्नत्ता । तं जहा-किन्हा१ नीलार लोहिया३ हालिहा४ सुकिला ५ ॥अत्थि कालए राहुविमाणे खंजणवन्नाभे प० । अत्थि नीलए राहुविमाणे लाउयवन्नाभे प० । अत्थि लोहिए राहुविमाणे मंजिट्ठवन्नाभे प० । अत्थि पीतए राहुविमाणे हालिद्दवन्नाभे पन्नत्ते । अत्थि सुक्किलए राहुविमाणे भासरासिवन्नाभे पन्नत्ते । जदा णं राहुदेवे आगच्छमाणे वा गच्छमाणे वा विउव्वमाणे वा परियारेमाणे वा चंदलेस्सं पुरच्छिमेणं आवरेत्ता णं पच्चच्छिमेणं वीईवयइ, तदा णं पुच्छिमेणं चंदे उवदंसेति,
१. भग./श.१२/उ.५/५४३सू. । २. भग./श.१२/उ.६/५४६सू. ।
D:\ratan.pm5\5th proof