________________
विनये निम्बककथा]
[२८३ 'पवयणस्स उण्णई भवउ' त्ति मण्णमाणेण भणियमणेणं त्ति-'इ मए कयं, कालक्कमेण जोणीए नीहरउ, जइ अन्नेण तो ज्झत्ति' । तओ पुढे फोटुं । जाया पवयणस्स उण्णइ त्ति ।
॥वज्जाकहाणयं समत्तं ॥
विणयरहिओ न ठाणं पावइ जह निंबओ पुणो लहइ। 5 विणयाहिंतो पुरिसो दिलुतो निंबओ चेव ॥८५॥ [विनयरहितो न स्थानं लभते यथा निम्बकः पुनर्लभते ।
विनयवान् पुरुषो दृष्टान्तो निम्बकश्चैव ॥८५॥] कथमिदम् ?
[१४२. विनये निम्बककथा] धणयपुरिसंकासाए उज्जेणीए जिणवयणभावियमई अंबरिसी बंभणो, मालुगा से भारिया । निंबओ सिं पुत्तो । मालुगा पंचनमोक्कारपरा पंचत्तीभूय त्ति । अपि च- "सर्वे क्षयान्ता निचयाः पतनान्ताः समुच्छ्रयाः ।
संयोगा विप्रयोगान्ता मरणान्तं हि जीवितम्" ॥ [ ] तओ अंबरिसी निंबएण सह पव्वइओ । सो य निंबओ पावोदयाओ काइय- 15 भूमीए कंटके निक्खिवइ, सज्झायपढणसमए छिक्कइ, वक्खाणवेलाए विकहं करेइ, सव्वहा सव्वं सामायारिं वितहं करेइ त्ति ।
'जं भणसि तं न काहं जत्तो वारेसि तत्थ वच्चामि'।
किं ते अलिंजराओ उदयं घित्तुं नय(इं) नेमि ?" ॥ तओ भणिओ सूरी साहूहिं–'निंबओ वा चिट्ठउ, वयं वा चिट्ठामो' । तओ 20 नीणिओ निंबओ। तेण य सह नीसरिओ जणओ वि । अण्णविहारे गया, तत्थ वि अविणीयत्तणओ निक्कालिया । एवं किल उज्जेणीए पंचसु वि वसहीसएसु कत्थ वि ट्राणं न लद्धं ।
१. क. भ° । २. ह. क. जहा । ३. ह. क. सं° ।
D:\mala.pm5\2nd proof