________________
२८२]
[ सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् भिक्खागयमुणिजुवलयं परोप्परं सणियमुल्लवंतं-'जो एयस्स कुकूडयस्स सीसं खाइस्सइ, सो ज्झत्ति राया भविस्सइ' । तओ बंभणेण भणिया वज्जा-'कुक्कुडस्स मंसं पया(सा) हेसु' । तीए भणियं–'पुत्तसरिच्छो एसो, अण्णं ते मंसं देमि' । तेण भणियं-'किमेत्थ बहुणा?, इमस्स मंसं देसु' त्ति । तओ मारिऊण पसाहियं से मंसं । जाव भट्टो आगच्छइ ण्हाइऊण, ताव लेहसालाए पुत्तो [पुत्तो] छुहालुओ 'दाएउ भत्तं' मग्गंतो । तओ खाविऊण कुक्कुडयसीसं पट्ठविओ । आगओ मरुओ । परिविटुं सीसरहियं मंसं । 'कत्थ सीसं?' ति पुच्छियाए तीए भणियं–'पुत्तस्स दिण्णं' । तेण भणियं–'हा ! दुट्ठ कयं, सीसकएण मए मारिओ, तं च तए पुत्तस्स दिण्णं, ता जइ तं
चिय पुत्तं मारिऊण देसि, तओ ते हं पुरिसो' । तीए भणियं-'मा एवं भणसु , 10 परिचत्तो एस मग्गो चिलातेहिं पि' । तेण भणियं-'किमेत्थ बहु पलत्तेण?, जइ मए
कज्जं, ता ज्झत्ति पुत्तं मारिऊण देसु' । ‘एवं' ति पडिवण्णे थणधाई दारयं घेत्तूण मुणि[य]वुत्तंता पलाणा, कमेण य पत्ता देसंतरं । अपुत्तनरिंदमरणं पंचदिव्वाहिवासणेण सो च्चिय दारओ राया जाओ त्ति ।
"येन यथा भवितव्यं, न तद् भवति अन्यथा ।
नीयते तेन मार्गेण, स्वयं वा तत्र गच्छति"॥ 1 कालंतरेण पत्तो कट्ठसेट्ठी । पणट्ठसोहं मसाणसरिसं मंदिरं निएऊण पुच्छिया वज्जा जाहे पच्चुत्तरं न देइ, तओ पुच्छिओ कीरो । तेण भणियं–'ताय ! पंजराओ मुच्चसु' । तहा कए सिटुं सव्वं । अव्वो ! जाण कए एत्थियाण किलेसो किज्जइ,
ताण एयारिसं चेट्ठियं ति । तओ तहारूवाणं थेराणं अंते पव्वइओ । विहरंतो य 20 तहाविहभवियव्वयाए पत्तो तत्थ, जत्थ सो सुओ राया जाओ । भिक्खं भमंतो य
पविट्ठो पुव्वावासियवज्जाए घरं । नाऊण य दिन्नं मंडएहि सह सुवण्णयं । नीहरंते य साहुम्मि कओ कलयलो–'एस चोरु' त्ति । दिलृ सुवण्णयं । नीओ नरिंदसमीवे । पच्चभिण्णाओ थणधाईए, रोईऊण साहिया पउत्ती राइणो । तेण वि पणमिओ
भावसारं । वज्जा वि आणत्ता निव्विसया । कओ तत्थ वासारत्तो । कओ राया 25 सावगो, सेसलोगो य । गच्छंतस्स य वासारत्तयसमत्तीए भणाविया परिभट्ठिया
धिज्जाईएहिं जहा-'मम पोट्टं काऊण मा वच्चसु' । तीए एवं लवंतीए वि
१. ह. क. पलि।
D:\mala.pm5\2nd proof