________________
ज्ञानगणाव्यवच्छित्तौ प्रभवशय्यम्भवकथा]
[२०७ वयणं विहरिउं पयत्तो सगच्छो त्ति । इओ य तम्मि सेज्जंभवे पव्वइए भणिया से जाया वंसीजणेण-'किं कीरउ ? तरुण च्चिय मुक्का भत्तुणा, ता किंचि अत्थि पोट्टम्मि?' । तीण भणियं-'मणागं लक्खेमि' । कमेण य वडिओ गब्भो । उचियसमए य पसूया दारयं । कयं जहरिहकायव्वं । बारसमे दिवसे य कयं दारयस्स नाम 'मणगो' त्ति ।
"जणणीए मणागं ति य गब्भे परिपुच्छियाए संलत्तं ।
तम्हा ‘मणग'नामं गुरूहिं विहियं कुमारस्स" ॥[ ] वड्डमाणो य जाओ अट्टवारिसिओ । अण्णदियहम्मि पुच्छिया जणणी-'को मज्झ जणओ ?' । तीए भणियं–'तुज्झ बप्पो सेज्जंभवाहिहाणो पव्वइओ' । 'अहो ! सुंदरं जायं, जं मे जणओ पव्वइओ' । चिंतितो असाहिऊण जणणीए कमेण वच्चंतो पत्तो 10 चंपाए बाहिरुज्जाणं । आयरिओ वि हु भवियव्वयाए मज्झण्हस्स समए भिक्खट्ठा निग्गएसु मुणिगणेसु पत्तो तत्थेव सरीरचिंताए । दिट्ठो सूरिणा दारओ । समुप्पण्णो सिणेहो त्ति ।
"नयणाइं नूण जाईसराई वियसंति वल्लहं दटुं ।
कमलाणि व रविकरबोहियाइं मउलिंति वेसम्मि" ॥[ ] 15 दारयस्स वि एवं चिय गुरुम्मि सिणेहो संवुट्टो । तओ पुच्छिओ गुरुणा 'भो ! कत्तो तुमं?' । तेण भणियं–'रायगिहाओ' । गुरुणा भणियं-'कस्स सुओ?' । तेण भणियं-'भट्टसिज्जंभवस्स, सो किर पव्वइओ, तयण्णेसणत्थं आगओ म्हि, जेण से समीवे पव्वयामि त्ति, भयवं ! वियाणसि तुमं?' । 'अव्वो ! एस मम सुओ' विभावेंतेण भणिओ गुरुणा-'सो तुज्झ जणओ मम सरीरभूओ, ता पव्वयाहि मम 20 समीवे' । दारएण भणियं–‘एवं करेमो' । गओ गुरुणा सह वसहीए, आलोइओ गुरूहिं दंडयपुरओ जहा सच्चित्तो पत्तोप्पण्णो । पसत्थवासरे पव्वाविओ गुरुणा । उवओगपुव्वयं च जाणिऊण से छम्मासे आउयं चिंतियं गुरूहिं-'ता सुयजलनिहिणो उद्धरिऊण कालाणुरूवं सुयमेयस्स दायव्वं, संपत्ते य कारणे निज्जूहइ चोद्दसपुव्वी, ममावि संजायं कारणं, दसपुव्वी पुण पच्छिमो अवस्सं निज्जूहइ, ता अहं पि 25 निजूहामि' । ते य दसअज्झयणविसेसा निज्जूहिज्जमाणा वियाले निज्जूढा, तेण दसवेयालिअंति सत्थस्स नामं जायं ति । भणियं च परमगुरूहि ति
D:\mala.pm5\2nd proof