________________
निमित्ताद् बोधे चत्वारः प्रत्येकबुद्धकथाः ]
“नियरज्जमंतिणं उज्झिऊण रज्जं च कामिणीओ य । केणेहि तं ठविओ मुणिणो मंतित्तणे साहू ?" ॥ [ ]
तओ जाव दुम्मुहो नमिणो पडिवयणं न देइ । इमं पि अंतरेण भणिओ नमी नग्गइण त्ति । अवि य
परिचत्तसव्वसंगो मोक्खनिमित्तं च कुणसि जड़ जंत्तं ।
ता कीस नं ( निं) दसि मुणी ? अणिदणिज्जं इमं लोए ॥ [ ]
जाव य नमी नग्गइणो न देइ उत्तरं, एत्थंतरम्मि भणिओ नग्गई करकंडुण त्ति ।
अवि य
"तवनियमसंयमरए पसत्थसम्मत्तगुणजुए साहू ।
अहियाओ निवारेंते न दोसवत्तव्वयमुवेइ" ॥ [ आरा./५० ]
"रूसउ वा परो मा वा विसं वा परियत्तउ । भासियव्वा हिया भासा सपक्खगुणकारिया” ॥ [ श्रा.दि. / २११ ] मुहमु (म) हुरं परिणयमंगुणं (लं) च गिण्हंति दिति उवएसं । मुहकडुयं मोक्खफलं विरल च्चिय जीवलोगम्मि ॥
एगसमयम्मि सव्वे अवयरिया जम्मणं च संपत्ता । निक्खमणं नाणं सिवपयं च निट्ठवियकम्मंसा ॥
दुरियहरं सुपसत्थं कल्लाणं मंगलं सिवं संतिं । पत्तेयबुद्धचरियं भणियं जिणसासणे एयं ॥ सुयदेविपसाएणं मए वि पत्तेयबुद्धमुणिचरियं । भणियं जहोवइट्टं सिद्धंते गहराईहिं ॥
जो निसुणेइ कयत्थो इत्थी पुरिसो व्व मुक्कवावारो । सो पत्ततिवग्गसुहो निव्वाणसुहं पि पावेइ ||
॥ पत्तेयबुद्धचरियं समत्तं ॥
[ १६७
१. जुत्तं । २. ह. क. ज. सं° ।
D:\mala.pm5\2nd proof
5
10
15
20
