________________
निमित्ताद् बोधे चत्वारः प्रत्येकबुद्धकथाः]
[१६१ ___'ता वच्छे ! अलमुव्वेएण, पडिवज्जसु सारीरमाणसाणेयदुक्कम्मसेलवज्जासणीभूयं सामण्णं' । तओ सव्वोवाहिविसुद्धे वासरे जायसंवेगा पव्वाविया एसा । गहिया दुविहा वि सिक्खा । जाया साहुणीण बहुमया । अण्णया अपच्छासिणो (वि(व) वाही वड्ढिउमाढत्तो से उदरम्मि गब्भो । पुच्छिया पवत्तिणीए–'किमेयं ?' । तीए वि साहिओ जहट्ठिओ वुत्तंतो, 'नवरं पव्वज्जाकाले न मए सिटुं मा पव्वज्जा न होहि'त्ति । पच्छण्णं 5 सावयगेहे चिटुंती पडिपुण्णकाले पसूया दारगं । पुव्वाणीयकंबलरयणं दहिवाहणनरिंदंकमुद्दाए सहियं । मसाणे उज्झिओ दारओ । तक्खणं चिय गहिओ मसाणरक्खियपाणेणं, समप्पिओ नियजायाए, परितुट्ठा चित्तेण । साहुणीए वि कहियं पवत्तिणीए 'विवण्णो दारओ जाओ, सो उज्झिओ' । तओ ताए मायंगीए सह मित्तीकाऊण अवच्चस्स नेहेण दारयस्स पउमावई लड्डयाईणि इट्ठदव्वाणि देइ । वटुंतो 10 य जाओ अट्ठवारिसिओ दारओ । सुक्ककंडूए गहिओ डिंभाणि भणइ–'ममं कंडुयह, जेण भे गामनगराईणि देमि' । तओ डिंभेहिं पुव्वनामं अवहत्थिऊण 'करकंडु' नामं कयं । अण्णया मसाणं रक्खंतस्स कारणंतरेण पत्ता तत्थ दोण्णि मुणिणो । तओ सयललक्खणाणुगयं दंडं दट्ठण भणिो इक्केण मुणिणा दुइयसाहू-'जो एयं दंडं चउरंगुलविवड्डियं गिहिस्सइ, सो ढत्ति पुहइनाहो भविस्सई' वणंतरिएण सुयं 15 करकंडुणा, बंभणेण य । तओ खणिऊण चत्तारि अंगुलाणि धरणिं गहिओ बंभणेण दंडओ, उद्दालिओ करकंडुणा । पविट्ठा नयरं, उवट्ठिया ववहारेणं कारणियाण पुरओ । सामाईहिं भणिो वि जाहे न देइ करकंडू बंभणस्स दंडयं, तओ समुप्पण्णकोवेहिं भणिओ कारणिएहि-किं रे ! दुट्ठ ! मायंगदारय ! एएण दंडेण तुमं रज्जं भुंजिहिसि ?' । तेण भणियं–'को संदेहो ?' । तओ सहासं भणिओ सो तेहिं-'जया तुमं 20 राया हवेज्ज, तया एयस्स गामं देज्जसु' । ‘एवं' ति पडिवन्ने पट्टविया दोन्नि कारणिएहिं । दारयमारणत्थं पुरिसवंदसहिओ जाव बंभणो आगच्छइ तओ। इत्थंतरम्मि मुणियवुत्तंतो से जणओ सह महिलाए दारयं घित्तूण पलाणो । कमेण य पत्ता कलिंगविसयविसेसयभूए कंचणपुरे, ठिया बाहिरुज्जाणे । दारओ वि पसुत्तो असोगतरुणो छायाए । तद्दिवसं च पंचत्तीभूओ तत्थ अपुत्तो राया । अहिवासियाणि 25 पंच करिवराईणि दिव्वाणि । भमिउव्वाएहिं दिट्ठो सव्वलक्खणसंजुत्तो दारओ । तओ
१. क. पवा । २. क. 'न्न ।
D:\mala.pm5\2nd proof