________________
[१५७
देवस्तुत्ये सुलसाकथा]
कामो व्व मणभिरामो नरनारिगणाण' कयनियाणो सो।
महसुक्के उववन्नो देवोऽयं नंदिसेणो त्ति ॥ उवणओ कायव्वो।
॥ नंदिसेणक्खाणयं समत्तं ॥
[४१. देवस्तुत्ये सुलसाकथा] रायगिहे नयरे नागरहिणो तिहुयणसलाहणिज्जा निरुवमगुणावलीभूसिया जिणसाहुभत्ता सुलसा नाम भारिया । तीए पुत्तनिमित्तं तियसिंदाईणं नागो उवाइयाणि देइ । दिण्णे ओवाईए ने य संपज्जंति मणोरहा । तीए भणिओ-'अण्णमहिलं वीवाहेसु' । तेण भणियं–'अलमण्णाए सुंदरेणावि सुएण' । तओ पुत्तनिमित्तं वेज्जुवएसेणं तेहिं सयसहस्सेहिं पयाविया तिण्णि तेल्लकुडया । अण्णया य तियससहाणुगएण 10 भणियं हरिण त्ति । अवि य
गयणाउ रिक्खचक्कं समयं नासेज्ज दिय(व)सनाहेण ।
तह वि य सम्मत्ताओ न चलइ सुलसा हरी भणइ ।। तओ इक्केण तियसेण चिंतियं
"अजसं पि जसं तुट्ठा गुणं पि दोसं कुणंति रुट्ठाओ।
अवहत्थियमज्जाया पहुणो अकुलीणपुरिसो व्व"॥ इमं भावेंतो समागओ तियसालयाउ देवो सुलसापरिक्खानिमित्तं । कयसाहुवेसो समुवट्ठिओ से पुरओ । कयविणयकम्माए भणियमणाए–'संदिसह, किं करेमो ?' । तेण भणियं–'सयसहस्सपागं तिल्लं देसु' ।
"एयाइं ताई चिरचिंतियाइं तिन्नि वि कमेण पत्ताई ।
साहूण य आगमणं संतं च मणप्पसाओ य" ॥ भाविती हरिसभरनिब्भरा समुट्ठिया दाउं । अंतराले य भिन्नो देवेण कुडओ । तह च्चिय गहिओ दुइयघडो, सो वि भग्गो । एवं तइओ वि । तहा वि न विपरिणमिया । तओ तियसो भणिउमाढत्तो ।
15
20
१. ह. क. ज. सं° । २. क. °ज्जं । ३. क. नेय । ४. क. °णया ।
D:\mala.pm5\2nd proof
