________________
देवस्तुत्ये नन्दिषेणसाधुकथा]
[१५५ 'अहो ! कयत्थो णंदिसेणसाहू , जस्स साहुधम्मपरस्स दसविहवेयावच्चं करेंतस्स वच्चइ कालो, न य सुरेहिं पि धम्माओ चालिज्जइ । अवि य
"दसविहवेयावच्चम्मि संठियं पिच्छिय (वए त्थियं) हरी भणइ । तियसेहिं पि न तीरइ धम्माउ चालिङ एसो ।। हरिणो वयणं देवो असद्दहंतो य मच्चमवयरिओ । मोत्तुं गिलाणरूवं अडवीए आगओ वसहिं ।। वारट्ठिएण भणियं सुरेण 'अडवीए चिट्ठए साहू । अतिसारवाहिगहिओ, ता तुरियं एउ भो ! कोइ' । एवं(य) वयणं सोउं पारणसमयम्मि मेल्हिउं कवलं । संपट्ठिओ महप्पा कयत्थमप्पाणं मण्णंतो ॥ ओसहकए भमंतो तियसविण(णि)म्मिवियअंतरायाई । तवसत्तीए हंतुं सओसहो तत्थ सो पत्तो ।। दिट्ठो तेण गिलाणो सो वि य खरफरुसनिट्ठरगिराहि । खिसेइ नंदिसेणं सो वि य तं सहइ चितंतो ॥ रोगवसेणं जंपइ एसो फरुसाणि कह णु एयस्स ? । रोगाभावो होज्जा ? केण वि(व) दव्वेण दिन्नेण ? ॥ धोऊणं तं जंपइ 'वसहिमागच्छ, जेण भे किरियं । कारेमो' सो जंपइ 'गंतुं न चएमि, ता खंधे ।। नियए ठवेसु' ताहे खंधारूढेण जाइ सो तेण । मुंचइ य सो गिलाणो तदुवरि दुग्गंधविट्ठाइ ।। आ पाव ! वेगघाओ कओ तए मज्झ गच्छमाणेण । ता विसम मुहत्तं अइ ! एवं जंपइ गिलाणो ॥ वीसमिऊण पुणरवि सणियं तं णेइ खंधमारूढो । सो वि य बहुप्पयारं निट्टरवयणेहिं तं सवइ ।।
१. ह. क. ण । २. ह. क. "हूर्त्त । ३. क. नेइ । ४. क. त° ।
D:\mala.pm5\2nd proof
