________________
दोषबाहुल्ये नूपुरपण्डिताकथा ]
वचनेन हरन्ति वल्गुना निशितेन प्रहरन्ति चेतसा । मधु तिष्टति वाचि योषितां हृदये हालाहलं सदा विषम् ॥ [ ]
अत एव मुखं निपीयते वनितानां हृदयं तु ता (पी) ड्यते । पुरुषैः सुखलेशवञ्चितैर्मधुगृद्धैः कमले यथाऽलिभिः" ॥[ ]
समारोविओ मेंठो सूलियाए । थेववेलाए य निग्गओ सावगो तेण पएसेण । चोरेण 5 भणियं - 'महासत्त ! कुणसु दयं नीरदाणेण' । सावगेण य धम्मदेसणापुव्वयं भणिओ एसो - 'भद्द ! निद्दलियसमत्थपावं कयसमत्थसोक्खं नमोक्कारं पढसु, जेण देमि ते जलं’ । ‘एवं’ ति पडिवन्ने गओ सावगो । आगच्छंतं दट्ठूण गहियजलं संजायाणंदो नमोक्कारं पढंतो जीविएणं मुक्को। नमोक्कारप्पभावेण उप्पण्णो वाणमंतरदेवेसु ति ।
अवि य— “मातङ्गानां मदान्धभ्रमदलिपटलश्यामगण्डस्थलानां,
ये मार्गेणानुयाताः क्षणमपि हरिणाः क्षुद्रमम्लानदेहाः । तेऽवश्यं भूतलस्थैस्तरुणतरुलतापल्लवैर्यान्ति तृप्तिम् , प्रायस्तुङ्गान( नु )गानां न भवति विफलो वीप्सितार्थोऽभिलाषः " ॥ [] पउत्तावहिणा य मुणिओ पुव्वभववुत्तंतो । सावगं पि चोरपडिगच्छं काउं वज्झट्ठाणं निज्जंतं दट्ठूण अकयतियसकायव्वो करगहियमहासेलो लोगं भेसिउं पयत्तो। अट्ठपडपाउरणो 15 गहियधू[व]कडच्छूगो लोगेण सह राया विनविउमाढत्तो । देवेण भणियं -'अरे नरेंदाहम ! अमुणियकज्जाकज्जं एयं महाणुभावं पावेसु वि अपावं, वंचणाय (प) रेसु वि सरलं, निद्दएसु वि सदयं, णेक्कलंकं तियसाण वि पूयणेज्जं जिणधम्माणुट्ठाणपरं सावयं माराविसि, ताणत्थि ते जीवियं सविसयस्स' । राइणा भणियं
अवि य- अण्णाणोवहएणं जं पावं कारियं मए देव ! ।
तं खम ण पुणो काहं ‘खंतिपरा होंति मुणिदेवा' ॥
[ ७१
ततो संसिऊण सवित्थरं निययवोत्तंतं भणिओ राया - 'पाएसु पडिऊण महाविभूईए पवेसेसु सावगं' अणुट्ठियं देववयणं राइणा । देवो वि सब्भावसारं पणमिऊण सावगं उप्पइओ गयणमग्गेणं ति ।
१. क. °निय° । २. क. 'लस्तै' । ३. क. 'क्कगो ।
D:\mala.pm5\2nd proof
10
20
