________________
४८]
[सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् "जं जीए सुंदरं वहिणा तं गिण्हिऊण निम्मविया ।
सुरसुंदरीण एसा वियप्पियं तस्स चित्तेणं" ॥ कहं एसा पावियव्व त्ति चिंतितेण मग्गाविओ धणो बहुप्पयारं । ण देन्ना, गओ णिययत्थामं । तीए कएण कयछन्नवेसो पत्तो पुणो वि चंपाए । भणिओ उवज्झाओ5 मम वक्खाणं कुणसु' । तेण भणियं-'भोयणरहियं देमि ते व(वि)ज्जं । भोयणं धणं
मग्गसु , जेण तग्गेहं दियहं दियहं पंच भोयणसयाणि पुं( )जंति' । गओ एसो भोयणनिमित्तं, मग्गिओ धणो । तेण वि भणिया हारप्पहा-'वच्छे ! ईमस्स जं वा तं वा देज्जसु' । तेण चिंतियं सुंदरं जायं । जं बिरालो वल्लूरेण दामिओ, जं च णिप्पन्नाहाराए रसवईए छुहालू छूढो, जं च वान(ण)रो पुप्फफलसमिद्धे काणणे छूढो, 10 सूए घयं पयट्टे, जं च पंसुलसत्ते संपत्तो वियड्ढजुवाणओ। सो अ तुरंतो पुप्फफलाईहिं
तं उवयरिउमाढत्तो । सा य णेच्छइ । ततो य से छंदमणुयत्तंतेण, इंगिय संपाडतेण, विणयं करेंतेण, अवसरे जंपतेण, निययकोसल्लं दोंतेण, थक्के सुहासियं पढंतेण, वियड्डगुट्टि वित्थारंतेण, परियणचेत्तमाराहिंतेण, महत्थत्तणं पयासेंतेण, देसकालावसरे
दाणं देंतेण, वम्महकहं कहतेण, सव्वहा कि बहुणा ? समासन्नवत्तिण्णा अंतरेण 15 आवज्जियं से चित्तं ति । अपि च
"आसन्नमेव नृपतिर्भजते मनुष्यं, विद्याविहीनमकुलीनमसंस्तुतं वा। प्रायेण भूमिपतयः प्रमदा लताश्च, यत् पार्श्वतो भवति तत् परिवेष्यन्ति" ॥[ ]
लोया य समासन्नं पेच्छिऊण अमरिसेण खलीकरेंति । अणवसरो त्ति काउं ण तेसिं अवयारे पयट्टइ । अन्नदियहम्मि भणिओ जिणदत्तो हारप्पहाए–'भणसु , किं ते 20 करेमो' ? तेण भणियं-'कहिस्सामो, जया तुमं संपसाया भविस्ससि । तीए भणियं
अलं पुणर(रु)त्तोवन्नासेणं, जंपसु जं ते समीहियं, सुअणु ! जेण संपाडिज्जई' । तेण भणियं–'जइ सच्चं संपाडेसि, ता णिसुणेसु त्ति । अवि य
"गुरुविरहान(ण)लतवियं मम देहं निययसंगमजलेणं । अहिसिंचसु तुरिययरं जइ कुणसि समीहियं सुअणु !" ॥
१. क. रयं । २. क. °य त्ति । ३. ह. क. ज. इम्म । ४. ज. "राण । ५. क. "ट्टं। ६. क. स । ७. क. भो । ८. क. साया । ९. क. °ए ।
D:\mala.pm5\2nd proof