________________
विषयाः
पृ० पं. ३५-१ "जे संघयणाईया" इति पञ्चत्रिंशत्तमगाथा, तद्भावार्थस्तु वज्रर्षभनाराचसंहननादय
ये भवस्थकेवलिविशेषपर्यायास्ते सिद्धस्वरूपावाप्तिसमये न भवन्ति, भवस्थकेवलज्ञानपर्यायतया केवलज्ञानं विध्वस्तं भवतीति दर्शितः।
२४९-३ ३६-१ 'सिद्धत्तणेण य पुणो' इति षत्रिंशत्तमगाथाया अवतरणद्वयम् । २४९-१८ २ सिद्धत्वेनात्मकर्मसर्वोशपृथग्भावलक्षणेन पुनः सिद्धस्थकेवलज्ञानाख्यायपर्याय
उत्पन्ना केवलभावं त्वऽपेक्ष्य सत्रे केवलज्ञानमपर्यवसितमिति दर्शितमित्यर्थः । २४९-२६ ३ केवलज्ञानस्य साद्यपर्यवसित्वादिकं ततः सप्तभङ्गी प्रवृत्तिस्तत्रेति भाषितम् । २५०-९ ३७-१ जीवोऽनादिनिधनः केवलज्ञानं तु पुनस्साद्यपर्यवसितमित्येवं विरुद्धधर्माध्या
सात्तयोर्भेदे कथं केवलज्ञानस्यात्मस्वरूपतामाश्रित्य तस्योत्पादविनाशाभ्यां केवलज्ञानस्य तौ भवत इत्युपपादनमित्याशङ्कापरतया 'जीवो अणाइनिहणो' इति सप्तत्रिंशत्तमगाथाऽवतारिता ।
२५०-१९ २ जीवोऽनादिनिधनः केवलज्ञानं तु सादिकमनन्तम् , इति स्थूलबुद्धिगम्ये विरुद्धधर्माध्यासे सति तयोरत्यन्तभेदात् कथं जीवस्वरूपं केवलज्ञानं भवेदित्यर्थः।
२५०-२६ ३८-१ "तम्हा अण्णो जीवो" इत्यष्टत्रिंशत्तमगाथा, जीवज्ञानादिपर्याययोविरुद्धधर्मा
ध्यासाल्लक्षणभेदाच्चान्योन्य भेद इति केचिद्याख्यातारोऽभ्युपगच्छन्तीत्यर्थः । २५१-४ ३९-१ एतन्मतखण्डनपग "अह पुण पुव्यपयुत्तो" इत्येकोनचत्वारिंशत्तमगाथा, अथ
पुनः द्रव्यपर्यायकान्तभेदाभेदवादस्य प्रतिषेधलक्षणोऽर्थों 'दव्वं पञ्जवविउयं'
इत्यादिना पूर्व प्रयुक्तो यद्यपि तथाप्युदाहरणमिदमिति वक्ष्ये इत्यर्थः। २५१-१३ ४०-१ उदाहरणोपदर्शिका 'जह कोइ सद्विवरिसो' इति चत्वारिंशत्तमगाथा, यथा 'कश्चित्सर्वायुष्कमाश्रित्य षष्ठिवर्षः पुरुषः त्रिंशद्वर्षस्सन् नराधियो जातः, उभयत्र मनुष्ये राजनि च जातशब्दो वर्षविभागं दर्शयति इत्यर्थः, तब्दावार्थश्च प्रपश्चितः।
२५१-२४ ४१-१ जीवद्रव्यस्य केवलित्वपर्यायो विशेष इत्युपनयपरा "एवं जीवव्यं" इत्येकचत्वारिंशत्तमगाथा ।
२५२-२० २ पूर्वोक्तदृष्टान्तनीत्या जीवद्रव्यमनादिनिधनं यस्मादविशेषितम् , राजसह
शस्तु केवलित्वपर्यायः ऊर्ध्वतासामान्यात्मकजीवद्रव्यस्य विशेषः इत्यर्थ उपपादितः, तत्र उपदेशरहस्यनन्दिसूत्रवचनगर्भता च विचारपुष्टयर्थम् । २५२-२२
"Aho Shrutgyanam"