________________
विषयाः
पृ० पशि २-१ “दवडिओवि होऊण" इति द्वितीयगाथाऽवतरणम् । द्रव्यार्थिकनयविवक्षायां
सामान्यमात्रग्रहणलक्षणदर्शनस्यैव प्रामाण्यम , पर्यायार्थिकनयविवक्षायां विशे. षमात्रग्रहणलक्षणज्ञानस्यैव प्रामाण्यमित्युपदर्य तदुभयनयविषयविषयकपमापार्पणायां सामान्यविशेषोभयग्राहकदर्शनज्ञानरूपं प्रमाणमित्युपदर्शिका द्वितीयगाथा ।
२१७-१८ २ गाथातात्पर्यार्थः प्राधान्येन सामान्यांशग्रहणपरिणामे दर्शने गौणतया विशेषां-- .
शग्रहणपरिणामः, प्राधान्येन विशेषांशग्रहणपरिणामे ज्ञाने गौणतया सामान्यांशग्रहणपरिणामः समस्त्येवेति ।
२१७-२७ ३ शब्दार्थोपदर्शनम् ।
२१७-३० ४ सामान्यविशेषौ मिथोऽविनाभूतावेव प्रतीयते इति प्रमाणार्पणया तदुभयात्मक __ आत्माद्यर्थ इति भावार्थः प्रपश्चितः ।
२१८-१७ ३-१ "मणपजवाणं तो" इति तृतीयगाथावतरणम्, तत्र यथा छअस्थानां दर्शन
ज्ञानोपयोगी क्रमेण भवतः "जुगवं दो नत्थि उवओगा" इति वचनात् , तथैव किं केवलिनां केवलदर्शनोपयोगकेवलज्ञानोपयोगौ क्रमेण भवतः, किं वा युगपत् , . किंवा यदेव केवलज्ञानं तदेव केवलदर्शन मिति प्रश्नप्रतिविधानम् , तत्र मतत्रय 'तत्तत्रयविवक्षाभेदप्रयुक्तं सुसमञ्जसम् ।
२१८-२४ २ तत्र युगपदुपयोगद्वयवादिनां मल्लवादिप्रभृतीनां मतं दर्शितम् ।
२१९-७. ३ यदेव केवलज्ञानं तदेव केवलदर्शनमिति सिद्धसेनदिवाकरमतम् । २१९-९ ४ प्रथमसमये केवलज्ञानं, द्वितीयसमये केवलदर्शनम् “सव्याओ लद्धीओ" इति।
वचनात् "जुगवं दो नत्थि उवओगा" इति वचनाच्चेति जिनभद्रगणिक्षमाश्रमणादीनां मतम् ।
२१९-१३ ५ क्रमिकसामग्रीभेदाभावात्रमिकोपयोगरूपकार्यभेदः कथमिति प्रश्नस्य क्रमिकसामग्रीभेदोपपादनेन प्रतिविधानम् ।
२१९-२२ ६ द्वयोरुपयोगयोः क्रमेणोत्पादेऽपि विनाशहेत्वभावात्समयान्तरे तन्नाशो न _स्यादिति प्रश्नस्य प्रतिविधानम् ।। ७ उक्तमतत्रयाणां साधारण्यो विप्रतिपत्त्य उपदर्शिताः ।
२२०-४ ८ विप्रतिपसौ सत्यां प्रथमं युगपदुपयोगद्वयवादिमतोपदर्शिका तृतीयगाथा। २२०-१२ ९ मनापर्यवज्ञानपर्यन्तं ज्ञानदर्शनयोः पृथकालत्वलक्षणो विशेषः, केवलज्ञानं पुन:
केवलदर्शनपृथकालं न, किन्तु तदुभयं युगपदुत्पत्तिकम्, चक्षुरचक्षुरवधिज्ञानानि
२१९-२७
"Aho Shrutgyanam"