________________
२०
अङ्काः
विषयाः
४४ ब्रह्मवाद निरसनं, तत्र प्रसङ्गात् "अयं जीवो न कूटस्थम्" इत्यादि पञ्चदशीपद्य
त्रयमुवृङ्कितम् ।
२८ - १ “णिययवयणिजसच्चा" इत्यष्टाविंशतितमगाथावतरणम्; तत्र वस्तु नैकात्मकं किन्त्वनुभूयमानत्वेनानेकान्तात्मकं प्राचीननैयायिक मतेऽवच्छेदकभेदेनैकत्र वृक्षे कपिसंयोगतदभावयोखि, नव्यनैयायिकमते कपिसंयोगितद्भेदयोरिथ, बौद्धमते चित्रज्ञाने नीलाकारत्वपीताकारत्वयोखि, स्वद्रव्यादिपरद्रव्यादितत्तनिमित्तापेक्षया सत्त्वासत्वयोरविरुद्धत्वम् ।
२ अविरोधावगतये स्यात्पदघटितस्य वाक्यस्य प्रयोगः ।
३ यत्र न स्यात्पदप्रयोगस्तत्रापि "अप्रयुक्तोऽपि सर्वत्र " इति वचनेनैकान्तव्यवच्छेदाय स्यात्पदं ज्ञेयम्, एवकारवदित्युपपादनम् । ४ विरुद्धधर्मस्य तत्तनिमित्तापेक्षयाऽविरोधानभ्युपगमे न्यायादिमते भ्रान्तज्ञाने धशे प्रामाण्यं प्रकारांशे चाप्रामाण्यं, सांख्यमते एकस्या एव प्रकृतेः त्रिगुणात्मकत्वं, बौद्धमते एकस्य चित्रज्ञानस्य नीलपीताद्यनेकाकारत्वम्, रूपस्य रूपम्प्रत्युपादानत्वं सम्प्रति निमित्तत्वमित्यादि न स्यात्, उक्तार्थे “साङ्ख्यः प्रधानमुपयन्निति” उपाध्यायवचनं "चित्रमेकमनेकं च" इति हेमसूरिवचनश्च संवादकम् ।
५ अनेकान्तात्मकवस्त्वेकदेशविषयास्सर्वेऽपि सङ्ग्रहादयो नयाः परनयविषये गजनिमीलिका मवलम्बमानास्सम्यग्ज्ञानरूपा स्वविषये वर्तमाना मिथ्यात्वं प्रतिपद्यन्त इति ।
अपीतरनयविषयव्यवच्छेदेन
६ णिययत्रयणिजसच्चा इति गाथार्थः ।
७ भावार्थ:, तत्र स्याद्वादतत्त्वज्ञो नयमामाण्याप्रामाण्ययोर्नैकान्तमवधारयति किन्तु इतरांशसापेक्षस्व निमित्तापेक्षांशग्राहकत्वे नयानां प्रामाण्यमन्यथात्वऽप्रामाण्यमित्यनेकान्तं निश्चिनोतीति ।
८ इयं गाथा गुरुतत्त्वविनिश्चये किश्चिद्भागेऽन्यथा पढिता तत्वाठमुल्लिख्य तदुपदर्शितश्चार्थ उल्लिखितः ।
१३२--१
"Aho Shrutgyanam"
पृ० पं
१३२–२९
१३३-७
१३३-८
१३३–१२
२९- १ नयप्रमाणात्मकैकरूपताव्यवस्थितमात्मरूपमनुगतव्यावृत्तात्मकमुत्सर्गापवादरूपग्राह्यग्राहकात्मकत्वाद्व्यवतिष्ठते इत्यर्थोपदर्शनपरतया " दव्वट्ठियवत्तन्वं" इत्येकोनत्रिंशमगाथाऽवतारिता ।
१३३-२७
१३४–५
१३४-२१
१३४-२५
१३५–४