________________
अजोड व्यक्तित्त्व.
स्व. पूज्य आचार्यदेवनी आंखमां कोइ अपूर्व ब्रह्मचर्यन तेज हतु. तेमनी सामे वधु वखत एकीटसे जोइ शकातुं नहि. प्रथमदर्शनेज तेमनी आंख आवनारने नखशिख ओळखी लेती. तेओ आवनार शुं कहेवा मागे छे अने शा आशये आव्यो छे ते प्रथम दर्शनेज पारखी लेता. अर्थात् तेमनी चक्षु आरपार उतरी पूर्वपश्चात् सर्वने निहाळी शकती. __ तेमनी जीवननो एके प्रवृत्ति एवी नथी के आरंभ्या पछी छोडवी पडी होय के आरंभेली प्रवृत्ति निष्फळ गइ होय. कोइ पण प्रवृत्तिने तेओआरंभता पहेलांते संबंधी खुब खुब विचार करता अने आरंभ्या पछी कीडी सामे कटक जेटली ते तैयारी राखता. तेमना जीवनकाळ दरमियान एवा घणाए प्रसंगो आव्या छे पण जेमां तेमणे झुकाव्युं तेमां कोई दिवस निष्फळता सांपडीज नथी. तेमनो प्रभावज एवो हतो के तेमनुं नाम सांभळताज अधु कार्य उकली जतुं. तेमज ए पण साथेज के के शासननी सर्वमुखी कोइ एवी प्रवृत्ति नथी बनी के जेमां तेमनी दोरवणी मळी होय ते सांगोपांग सफळ न थइ होय.
तेमनो अवाज, तेमनी आकृति अने तेमनो स्वभाव आ सर्वे नायकताने सूचवनारा हता. तेमना अवाजमां सत्तावाहिता होवा छतां उंडी समज हती. तेमनी आकृति सामाने तेजथी आंजती होवा छतां सौम्यभरी हती. तेमनो स्वभाव हसमुख छतां पूर्वापरनी सर्व वस्तुनो अवगाहक हतो,
आणंदजी कल्याणजीनी पेढीना प्रतिनिधिओ, समाजना अग्रगण्यो विगेरे सौना ते आधारभूत, समग्र शासनना हितचिंतक अने समग्र शासनना रक्षक होवाथी समाज तेमने शासनसम्राट तरीके ओळखतो ते खरेखर व्याजबीज हतु.
तेमनो जन्म, दीक्षा, पदप्रदान. तेमना हाथे थयेलां शासनप्रभावनाना कार्यो विगेरे बधी विगतो तो महाकाय ग्रंथथीज कही शकाय तेम छे. पण अहिं तो मात्र तेमनुं आर्छ दर्शन आप्युं छे. अने ते ए के स्व.आंचार्यदेव नेमिसूरीश्वरजी महाराज भा काळना शासनसम्राट युगप्रधान के शासनना कोहीनूर जे कहो ते यथा हता. स्व. परमपूज्य आचार्यदेव, शिष्यमंडळ.
स्व. पूज्य आचार्यदेवनो आजे पण शासन जेनाथी उन्नत शिर रही शके तेवो बहोळो विद्वान शिष्यसमुदाय छे. दर्शनशास्त्रना पूर्ण अभ्यासी खंडनखंडखाद्य अने आ टीका जेवा महाकाय ग्रंथोनी वृत्तिना रचयिता शास्त्रविशारद पू. दर्शनसूरीश्वरजी महाराज, आ काळे सौने आदर्शरूप बने तेवा, परम गुरुभक्त, भद्रिक, शिल्प ज्योतिष अने अखंड आगमज्ञाता पू,
"Aho Shrutgyanam"