________________
(१२५)
मध्याकनिष्ठयोरग्रं जणि तारुण्यनामिका । सरीसृपः कनिष्टाग्रे प्रश्भेष्वेवं विमृश्यते ॥ १८ ॥
इत्यादिसर्वशास्त्रान्तरात् ।। ८३ ॥ अथास्मिन्नधिकारे मङ्गलमप्याह--- जयाविपूर्वा तारादिर्जयन्ताप्यपराजिता ।
आदिनाथस्त्वमृतभुक् अङ्गुष्ठो जगदीश्वरः ॥ ८४ ॥ जयेति । जया तारा विपूर्वा विजया इत्यर्थः ।
सावित्रीजयन्तामध्या अपराजिताप्रदेशिनी एताभिः सेव्यः आदिनाथ:: परमपुरुषोनन्तशक्तिरन्तवीर्योनन्ततेजा, अनन्तनामा अमृतं अव्ययं पदं भुङ्गक्ते, इदृशः, अङ्गुष्ठः जगत्प्रभुः साक्षात्सामुद्रिके वाक् सिद्धये ध्येयः । तत्तद्देव्यादिसान्निधानात् प्रागुक्तमन्त्रजापन्यासादिषु निरन्तरायतैवेति, एतदुपयोगः । तेनार्हच्छासनमङ्गुष्ठे शैवं बौद्धं च शत्रुहा, मीमांसुर्वैष्णवा मध्या सावित्री सांख्यशासने ॥ १ ॥
कनिष्टा नास्तिकं रात्रे वादमिप्रभाबलात् ।
दीक्षाभाग्ये विभाव्यैव तेभ्यो लभ्यादिनिर्णयः ।। २ ॥ अथ दर्शन फलं विवृण्वन् निर्वाहमाहएवं पाणिनिरूपणे वरधियां लोकत्रयी चिन्मयी । भागो भावनया भवेद्बहुविध प्रश्नप्रकाशोदयात् ।। वाल्लभ्यं विशदार्थ लभ्यमनिशं तेषां विशेषाद्रािं ।
सभ्यानां समुदेति मेधविजयं सारस्य मुत्यश्यताम् ॥ ८५ ।। एवमिति । एषां वरधियां वराश्रेष्टाधीर्येषां यद्वावरे इष्ट प्रार्थने धीर्येषां ते तथा पाणिनिरुपणे- हस्तविलोकने लोकत्रयीभूर्भुवः स्वर्लक्षणातस्या ज्ञानप्राचुर्यभावः भावनयापुनः पुनर्विमर्शन भवेत् कुतप्रश्नानां गोत्रधनसुखादीनां प्रकाशो यथार्थबोधस्तस्य उदयात् प्रादुर्भावात् , तेषां सभ्यानां सजनानां नृपादिनां वाल्लभ्यं इष्टत्वं समुदेति जायते कीदृशं वाल्लभ्यं विशदा निर्दो-. षा येऽर्थाः प्रश्नोतराणि तैर्लभ्यं प्राप्यं कस्माद्रािं वाणानां विशषात् किं.
"Aho Shrutgyanam"
