________________
१४२
श्री महेश्वरसूरिविरचिता
त्वा स्तुत्वा च सूरीन्द्रमिन्द्रः स्वं स्थानमभ्यगात् । सूरिः स्वायुःपरिमाणं ज्ञात्वा संलेखनां व्यधात् ॥ ८६ ॥ इति श्रीकालकाचार्याः कृत्वा प्रवचनोन्नतिम् । यथाssy: पालयित्वा तेनशनेन दिवं ययुः ||८७|| श्रीरत्न सिंहसूरीणामन्तेवासी कथामिमाम् ।
"
चक्रे विनयचन्द्राssख्य[:], संक्षिप्तरुचिरेतवे ॥८८॥ यो गर्छभिल्लं जगदेकमल्लं, समूलमुन्मूलयति स्म राज्यात् । आनीतवान् पर्युख (ष) णाऽख्यपर्व, दिने चतुर्थ्यां स गुरु [] श्रिये वः ||८९ || + इति श्रीकालिकसूरिकथानकम् ॥
D भादर्शे प्रान्तोल्लेखः -सं. १६१२ वर्षे ॥ श्रीरस्तु ॥
P आदशैं प्रान्तोछेख:---
+
सं० १३४४[?] वर्षे वैशाख शुदौ अक्षततृतीयायां सोमे पर्युषणा कल्पपुस्तिका लिखिता । तस्मिवादन्याक्षरे लिखितमिदम्-
श्रीवर्द्धमानो जु.... सितमूलः पार्श्वादिसत्तवृधुप्र.... । ..शाखोत गच्छगुच्छः श्रेयः फलं यच्छतु कल्पवृक्षः || शिवमस्तु श्रीः ॥
[१६] पल्लिवालगच्छीयश्रीमहेश्वरसूरिविरचिता कालिकाचार्यकथा |
[ लेखनसं० १३६५ ]
ॐ नमः सर्वज्ञाय ||
पचम्यां विदितं पर्व, चतुर्थ्यां येन निर्मितम् ।
श्रीमंतः कालिकाचार्यगुरोस्तस्य कथोच्यते ॥१॥
P आदर्श नास्येतदन्ति पयद्वयम् ।
● शमीविP, समीसंस्थितं H | २ श्रीमत्संघप्रसादेन, तत्कथा मुध्यते मया P, सांवत्सरीयं तस्योकैः कथा संप्रति कथ्यते C
" Aho Shrutgyanam"
