________________
१०२
श्रीजयानन्दसूरिविरचिता यथा चतुभिः कनक परीक्ष्यते, निघर्षण-च्छेदन-ताप-ताडनैः । धर्मस्तथाऽयं विदुषा विचार्यते, श्रुतेन शीलेन तपो-दयागुणैः ॥५॥ इच्चाइ सोउ कुमरो, पञ्चइओ सरसईइ संजुत्तो । लहुकम्माणं जेणं, थेवेण वि होइ वेरग्गं ॥६॥ अह सो गुणनिवहजुओ, पढिअसुओ पत्तपवरसूरिपभो । माम-पुर-पट्टणेसुं, विहरहें इअ भासिरो धम्म ॥७॥ दयासमो न हु धम्मो, सुक्खं संतोससरिसयं नथि । सञ्चसरिसं न सोअं, न भूसणं सीलपरितुल्लं ॥८॥ अह उज्जेणिं पत्तो, सूरिवरो गुरुअगच्छपरिअरिओ । बाहिं उज्जाणठिी, ठावह धम्मम्मि बहुलोअं ॥९॥ अमदिणे नमिअ मूरि, सरस्सई भाव जाइ निअठोणं । ता गहिविजेणं, दप्पणभूवेण अवहरिया ॥१०॥ सेणेणं जह चडिआ, हीरिज्जती अ सा सई तेणं । चिलवइ करुणं एवं, हारावपरेसु लोएम् ॥११॥ हा माय ! सुगुरु ! सुअधर !, हा पचयणनाइ ! हा गुणनिहाण! । इमिणी मं हीरंति, पावेणं वीर ! रक्खत्ति ॥१२॥ अह सो कुग्गहगहिओ, अंतेउरसंगयं कुणइ समणि । तं नत्थि धुवमकिच्चं, जं कामंधा न हु कुणंति ॥१३॥
यतः
न पश्यति हि जात्यन्धः, कामान्धो नैव पश्यति । न पश्यति मदोन्मत्तो, दोषमर्थी न पश्यति ॥१४॥ गंतूणं गुरुणा सो, बुत्तो महराय ! मुंच समणिमिणं । जेणं तवोवणाई, कयनिवरक्खाई भणिआई ॥१५॥ तं चिअ करेसि एवं. पलीवणं पाणिआउ धुवमेकं । धाडी अ वाहराए, अहवा सरणांउ देव ! भयं ॥१६॥ तह संवेण वि भणिओ, जुत्तं तुम्हारिसाण निव ! नेयं ।
विउले वि हु जलपूरे, जलही लंघइ न सीमं जं ॥१७॥ ४ तथैव धमों विदुषा परोक्ष्यते श्रु•LI DI | ५ इ धम्म पवासतो P2LI D4 । ६P2 LI-आदर्शयोः सप्तमगायाऽनन्तरमधिकोऽयं लोकः पठितः-नास्त्यहिंसासमो धमों, न संतोषसमं सुखम् । न सत्यसदृशं शौचं, शीलतुल्यं न मण्डनम् ॥ अपरं च DID4-आदर्शयोः ‘दयासमो' इत्यष्टमगाथास्थानेऽयमेव संस्कृतम्लोको दरीश्यते । D2 आदर्श दशममाथास्थाने गाथाथमेतत् पठितम् -अन्नदिणे नमिऊणं, गुरुभत्तीए गुरुण पयकमलं । नियठाणाभिमुहं, मा सरसइ साहुणी जाइ । दप्पणनिवेण गहविज्जाए गरहिलनामेणं । ता ददु दुठेणं, अवहरिया कालरूवैणं || सेणेणे । ८ दिणि न•LI L2 D2 D3 D4 । ठाणे LI D2 D3 D4 । १० •णा सहरति D2 | " • राय! मयं D21
"Aho Shrutgyanam"