________________
कालिकाचार्यकथा । गणहरा तहा णं गणहर सीसा वि । जहा णं गणहरसीसा तहा गं अम्हगुरुणो वि { जहा णं अम्ह गुरुणो तहा णं भम्हे वि वासावासं पज्जोसवेमो, नो तं स्यणि अइक्कमिज्जा ।
भणइ निवो जइ एवं, ता धउथीए करेह गुरु कहइ ।
इअ होउ नत्थि इत्यं, दोसो जं भणिअमिय मुत्ते १८५|| आरेणावि पज्जोसवियव ति। निवु भणइ मह पसाओ, अंतेउरिआण मज्झ जं नाह! । पारणदिणे मुणीणं, उत्तरपारणमिमं जायं १८६| तासि पि एस अत्थो, रना भणिओ तो इमा दाणं । दिति मुणीण पमोया, एवं लोओ वि सविसेसं ॥८७।। तप्पमिई मरहटे, समणप्पूआलओ छणो जाओ । पज्जुवसणवसा जाया, चउमासी अवि चउदसीए ।।८८॥
एवं गुणकलिआण वि, गुरूण कालाणुभावओ जाया । सिस्सा दुविणीया तो, अगसो चोइआ गुरुणा ॥८९॥ अमन(?)ते तेसि, सख्यु सिझायरस कहि गया । कणगमहीइ पसिस्सगसागरचंदस्स पासम्मि ॥१०॥ अन्भुहि न तेण वि, को वि हु खडिकु ति इअ अवभाए 'अप्पुव्वं दणं' इच्चाइ वि, नेव संभरिअं ॥११॥ नियवक्खाणपसंसण, इओ अ अविणीअसीसजागरणं । गुरुअईसण सिन्जयरकइणं बहु खरंटेड ॥१२॥ तहिं पटवणं फडगगमणं ताणं ?] च कालगायरिओ । एइ जणवाओ सागरचंदो भण खंत ! किं एअं? ॥१३॥ अम्हेहि वि मुअमेअं, गुरुकहणं अह कमेण संपत्तं । फहगमेग मुणीणं, तमभुइ सागरायरिओ ॥१४॥ ते भणहिं वयं समणा, आयरिया पुन्चमेव संपत्ता । सो भणइ खडिकमेगं, विणा न पत्तो इहं को वि ॥९॥ अह पत्तकालगगुरू, वियारभूमीओ तेहि अब्भुठिआ । भणइ पसिस्सो किमिदं, भगति ते कालगन्ज इमे ॥९६॥ तत्तो सागरचंदो, लज्जतो उव्वहंतु खेअभरं ।
खामेइ गुरुं बहुसो, एवं ते मूरिसिस्सा वि ॥९७|| भह कालपत • प्रत्तौ । २ उद्वहन् ।
"Aho Shrutgyanam"
