________________
अज्ञातसूरिविरचिता तत्येग साहिपासे, ठिओं सामंताइएहि अक्खितो । तस्सन्नया उ साहाणुसाहिणो आगओ ओ ॥४०॥ दछु तदप्पिअलेहं, सो जाओ तक्खणेण कसिणमहो । गुरु भणइ पहुपसाए वि, जागए किह तमुन्विग्गो ? ॥४१॥ स भणइ भयवं न पसाओं, किंतु कोवो जओ[उ?] अम्ह पह रूसेइ जासु तमु निअनामंकि छुरिअ पट्ठवइ ॥४२॥ तो एईए अप्पा, हंतव्यो इअ अहं पहुम्बिग्गो। गुरु मणइ किं तुइ चिय, रुट्ठो अन्नस्स कस्सावि १ ॥४३॥ सो जंपइ में मोत्तुं, अन्नाण वि पंचनउइराईर्ण । जं दीसइ इह अंको, छन्नइमो(वई?) तो गुरु भणइ ॥४४॥ जइ इअ ता म विणस्सह, ते तेडम किंतु सयलबलजुत्तो । सव्वे वि जेण खेमेण, वधिमो हिंदुगं देसं ॥४५॥ अइ सो साहि जुअंजुअदए पेसेइ ताण ते तुरिमं । सचे वि जीविअट्टी, मूरिपयं सरणमल्लीणा ॥४६।। तो तेहिं जुओ सिंधु, उत्तरिअ गुरू सुरतुदेस च । छन्नउइ भाग काऊण, पाउसंते खिवंति(१) लहुं ॥४७॥ अह गुरु पिच्छिम सरयं, ते भणइ निरुज्जमा किमज्ज वि भो ! ।। ते विनविति सामिअ!, किं कुणिमो संबलविहीणा ॥४८॥ दो जोगचुन्नचप्पु, मित्तं पिक्खेवि इट्टगापागं । कणगीकाउं अप्पइ, ते सम्मं तं बिभजिता ॥४९॥ सन्यषलवाहणेणं, उज्जेणि(ण)तरिअलाडरायाणो । साहित्ता संपत्ता, अवंतिविसयस्स सीयते ॥५०॥ इअ मणिभ गद्दभिल्लो, निभदेसंते गओ रणे भग्गो । बलिउं नयरिं पविसित्तु, तो ठिओ रोहगसुसज्जो ॥५१॥ साही वि वेढिअ पुरि, निश्चं ढोरं करेंति अन्नदिणे । सुन्नं दटुं कुटुं, गुरुकहणं तो भणइ सूरी ॥५२॥ साइइ गद्दभिविज्ज, अज्ज इमो तं फहिंचि निह तुमे । तं दटुं अट्टाले, एगम्मि कर्हिति ते गुरुणो ॥५३॥ गुरु भणइ रासहि इमा, मंतंते काहिई महासदं । तं सोउ परवलिचं, जीवं रुहिरं मुहे बमिरं ॥५४॥ सव्वं भुवि निवडिस्सइ, दुगाउदरं मुएह तो पत्ति । तह सेहवेहिमुहडा, अढसयं ठाह पर पासे ॥५५॥
"Aho Shrutgyanam"
