________________
कालिकाचार्यकथा। सिरिकालगरि ! निवाइमेण एएण मज्झ हीरतं । घरणधणं परिरक्खह, न तुम मुत्तण मह सरणं ॥३०॥ अह कालगरी वि हु, नाऊणं कह वि वइयरं एयं । गंतुं नरिंदपासे, पभणइ तं कोमलगिराहि ॥३१॥ वारयगणाणं चंदो, इंदो जह सुरगणाण नरनाह ! । तह लोयाण पमाणं, तं चिय ता कह इमं कुणसि ? ॥३२॥ इयरो य अकजविओ, नियत्तियन्चो पमाणपुरिसेहिं । जह ते वि कुणंति इमं, ता जायं सच्चमेयं पि ॥३३॥ जत्य राया सय चोरो, भंडिओ य पुरोहिओ । वणं भजह नायरया !, जायं सरणओ भयं ॥३४॥ अन्माण वि परजुबईण, राय ! संगो दुहावही चेव । जो लिंगिणीण संगो, सो पुण गरुयं महापावं ॥३५॥ बहुनरवरध्यासंगमे वि जइ निव ! गओ न परिओस । नरवइणो य रिसीण, धम्म वड्डेति न मुसंति ॥३६॥
नरेश्वरभुजच्छायामाश्रित्याश्रमिणः सुखम् । निर्भया खानि कार्याणि, कुर्वन्त्येते निरन्तरम् ॥३७॥ जेण निवरक्खिायाई, सुव्वंति तबोवणाई सव्वाई । ता चितिऊणं एमाइ, मुंच सयमेव मह बहिणिं ॥३८॥ इच्चाइ जुत्तिजुत्तं, मूरीहिं नराहियो पभणिओ वि । संजायविवज्जासो, जा न मुयइ साहुणिं कह वि ॥३९।। तो मेलिऊण भणिओ. संषेण इमो वि जा अवनाए ।
दिवो नराहिवेणं, तओ य को मओ मूरी ॥४०॥ यतः--
ने संघपञ्चणीया, पक्यणउवधायगा नरा जे य । संजमउवधायपरा, तदुविक्खाकारिणो जे य ॥४१॥ तेसि वच्चामि गईं, जइ एयं गद्दभिल्लनिवरुक्खं । सम्मलेमि न पवणो ब्व, बद्धमूलं पि पुहवीए ॥४२॥ जो पवयणपडिणीए, संते विरियम्मि नो निवारिज्जा । सो पारंचियपत्तो, परिभमइ अणवसंसारं ॥४३॥ सम्हा सइ सामत्थे, आणाभट्टम्मि नो खलु उवेहा । अणुक्लेडियरेहि य, अणुसही होइ फायया ॥४४॥
"Aho Shrutgyanam"