________________
श्रीधर्मघोषसूरिविरचिता कालिकसूरिकथा ।
[ लेखनसंवत् १४७३ ]
हयपहिणीओ फयतित्यउमई जयउ कालगायरिओ । विजाणं दरिसी णयदेविंदो धम्मकित्तिवरो ॥१॥ मगहेसु धरावासम्मि, वयरसीहो निवो पिया तस्स । सुरसुंदरि ति पुत्तो [य], कालो सरस्स(स)ई दुहिया ॥२॥ कुमरो कयाइ पत्तो, स वाहयालीइ चूअवणमण्झे । निमूणइ गुणधरायरियपासओ धम्मकहमेवं ॥३॥ घरकणगं व परिक्खिय, बहुलहगुणं कसायचउसुद्धं ।
धम्मं सिपमुहकरणं, पिण्डह दोगच्चदुहहरणं ॥४॥ साथ
विसघाइ-रसायण-मंगलत्थ-विणिए पयाहिणावत्ते । गुरुअ-अहम्ज-अनुच्छे, कसायचउसुद्ध कणयगुणा ॥५॥ इय मोइविसं घायह, निव्वुइकरणा रसायणं धम्मो । मंगलपसिवोवसमा, विणीओ गुरु-लहुअचिंताए ॥६॥ जियअणुकूल पयाहिण, तिकोडिसुद्धो गुरु अडझोअ । कुमयरिंगणा चिरेण वि, नियफलदाणा तह अकुच्छो ॥७॥ अविरुद्ध-मुकिरिय-उंतरसुद्धि-दढत्ताइकरणा धम्मे ।।
सुअ-सील-तव-दयाई, कस-छेअण-ताव-ताडणया ॥८॥ अहवा
पावट्ठाणनिसेहो, झाणाइविहीय धम्मकसवट्टो । वाहिरणहाणेण उ, सुद्धिअबाहाइ से छेओ ॥९॥ जीवाइभाववाओ, बंधाइपसाहओ इहं तावो । धम्मददत्तं बह आवईसु इह धम्मताडणया ॥१०॥ बाला गहति धम्मं, अवियारिअ साउमोअगं पिच जे । तप्पंति कणयगाहि व्व, ते तओ सोउमिय कुमरो ॥११॥ बयाइ.P1 २ °ो उP१ . मायमिव PM
"Aho Shrutgyanam"