________________
अज्ञातसूरिविरचित्ता तं धम्म भुणिऊणं भाणुकुमारो भवनबुन्दिग्गो। सयणेहि अणुन्नओ पवइओ तत्य सुविहिणा ॥६७॥ रायाइजणो मत्तो दट्टणुवरोहियो हुरीसाए। वाएणुवडिओ सरिणा वि जा सो पराजित्तो ॥६८॥ तो धुत्तिमाइ सवं, विपरिणामेइ निवइपमुहजणं । इय कोमलवयणेहि, एए हु महामुणी पुज्जा ॥६९॥ तो जेण पहेणेए, गच्छंति न गम्मई पहा तेण । गुरुचरणकमणेणं, महई आसायणा जेण ||७०॥ आसायणाए जीवो, दुरंतदुक्स्वाण भायणं होइ । अकमि गुरुचरणे, हिडिज्जइ ता कहं नयरे ! ॥७॥ तं सोउं विप्परिणयचित्तेहि पयंपियं नरिंदेहि । सव्वं चिय सञ्चमिणं, परमिकं कारणं गरुयं ॥७२॥ कहणु विसज्जिजतिह, गुरुणो सोऊण भणइ तो विष्पो । कीरउ असणा इह, पुरम्मि तो भत्तपाणेहिं ॥७३॥ रहिया विहरिस्संतिह, सयं पि अन्नत्य तो नरिंदेहि ।
सो मणिओ कुणसु इमं, तेणावि तहेव तं विहितं ॥७४॥ तमओ
आहाकम्माईयं दट्टुं, साहहिं साडियं गुरुणो । ते वि हु सम्म नाउं, रायाहिप्पायमह तत्तो ॥७५॥
अप्पज्जोसविय चिय, संचलिया पुरवरं पाहाणं । मरहठे संघस्स वि, भणावियं ताविमं पढमं ॥७६॥ तुम्हेहि न कायचा, पज्जोसवणा न जाव अम्हेत्य । संपत्ता तं मुणिलं, सो वि जणो तो समावन्नो ७७॥ तत्थ वि राया सिरिसालवाहणो परमसाचगो सोउं । सूरीण समागमणं, संतुट्ठो ताव जा पत्ता ॥७८॥ कमजोगेणं गुरुणो, तं ना तोसनिब्भरो राया । सिरिसमणसंघसहिओ, संपत्तो सम्मुहो सहसा ॥१९॥ परमविभूईइ पुरं, पवेसए तयणु धम्मनिरयाणं । फमसो पज्जोसवणा, पत्ता तसं कहताणं ॥८॥ तत्थ मरहट्ठदेसे, इंदमहो होइ भरवइमासे । सियपंचमीइ तत्तो, राया विन्नवइ सूरीण ॥८॥ भयवं ! पज्जोसवणादिवसे लोयाणुक्राणाए उ । इंदो अणुगतन्दो, कहणु जिणिदपडिमाणं ॥४२॥
"Aho Shrutgyanam"
