________________
कालिकाचार्यकथा । साहइ गाभिविनं, कत्थइ अट्टालगम्मि तो” उवियं । जोएह रासहि तह, कए य दिवा य सा तेहिं ॥५४॥ तो भणियं सूरीहि, एसा किर जावपरिसमत्तीए । मुंचिहिई महासई, तो य परसेन्नमज्झम्मि ॥५५॥ दुपयं चउप्पयं वा, जं किंचि वि तं मुणेइ तं झत्ति । रुहिरं समुग्गिरंतं, मुहेण निवडेइ धरणीए ॥५६॥ तमा सजीवदुपयं, चउप्पयं वा दुगाउयपरेण । नेउं ठवेह सब, मज्झ समीवम्मि अइनिउणं ॥५७|| मुंचह धणुद्धराणं, अट्ठहियसयं च सहवेहीणं । तह चेव कए तेहिं, धणुद्धरे भणइ तो सूरी ॥५॥ एयाए रासहीऍ, निवाइयं चेव वयणमकयसरं । नारायाण भरिज्जद्द, अपमत्ता हारियं इहरा ॥५९॥ तह चेव कमिमेहिं, न निग्गओ रासहीए तो सहो । पडिहयसत्ति त्ति तओ, तस्सेव य उवरि नरवइणो ॥६०॥ मुत्त-पुरीसे मोत्तुं, पलाइउं सा गया महाविजा । तो भणियं सूरीहि, एदहमित्तं बलमिमस्स ॥६१॥ इय तं पि विणिग्गहियं, तो वीसत्या करेह नियकजं । अह तेहिं पुरी भन्गा, राया वि हु बंधिउं गहिओ ॥२॥ तो" भणिओ सूरीहिं, रे पाव ! हढेण तीऍ समणीए । जं चुक्कोऽसि अलज्जिर :, इह-परभवदुनिरवेक्ख ॥६३॥ तित्ययराण वि पुज्जो, अणज्ज ! आसीइओ य जं संघो । तस्साबराहतरुणो, पत्तो कुसुमुग्गमो तुमए ॥६४॥ जं पुण अणंतभवसायरम्मि भमिइसि अणेयदुइभीमे। तं भुंजिहिसि फलं पि हु, ता अज्ज वि गिव्ह जिणदिक्ख ॥६५॥ पौवाई कि पि नित्यरसि जेण इच्चाइ जाव करुणाए । पभणइ सूरी दुम्मिज्जए, निवो ताव अहिययरं ॥६६॥ तो सूरी भणइ तर्हि, समुवज्जियगरुयदुसइभवदुक्खा । तुम्हारिसा वि को सोक्खभायणं सकइ विहे ? ॥६॥ जीवदयामूलो चिय, धम्मो अम्हाण तेण न हओसि । . इच्चाइ बहुं निभच्छिऊणे मोयाविओ एसो ॥६८॥
३. तो चडिउं CI, तो ठविडं P। ३८ मुच्चिइदी P!, मुंचिही M | ३९ ता भP। ४. नियं सू. CP | ४. देखो MDI ४२ •ओ तए संघो M| ४३ पावाउ MI, पाबाई P1 ४४ •मि बिनपव्यजाए बा-MI ४५ को मोक्न P1 ४६ •भत्थित • MI
"Aho Shrutgyanam"