________________
कालिकाचार्यकथासंदर्भः ।
[२] श्रीभद्रबाहुस्वामिविरचित-बृहत्कल्पसूत्र-तनियुक्तिगतः श्रीसंघदासगणिविरचित-तद्भाष्यान्तर्गतश्च कालिकाचार्यकथासंदर्भः ।
सागरियमप्पाहण, सुवन्न मुयसिस्स खंतलक्खेण ।
कहणा सिस्सागमणं, धूलीपुंजोवमाणं च ॥ २३९॥ उजेणीए नयरीए अनकालगा नाम भायरिया सुत्तत्थोववेया बहुपरिवारा विहरति । तेसिं अजकालगाणं सीसस्स सीसो सुत्तत्थोववेओ सागरो नाम सुवन्नभूमीए विहरइ । ताहे भज्जकालया चितेति-पए मम सीसा अणुयोगं न मणति तओ किमेएसि मज्झे चिट्ठामि !, तत्थ जामि जत्थ अणुयोग पवत्तेमि, अवि य एए वि सिस्सा पच्छा सज्जिया सोच्छिहिति । एवं चितिऊग सेन्जायरमापुच्छंति-कई अन्नाथ जामि ! सो मे सिस्सा सुणेहिंति, तुम पुण मा तेर्सि कहेज्जा, जइ पुण गाढतरं निम्बंध करिज्जा तो खरंटेड साहेजा, जहा-सुवन्नभूमीए सागराणं सगास गया । एवं अपाहित्ता रत्ति चेव पमुत्ताणं गया सुवण्णभूमि । तत्थ गतुं खंतलखेण पविठ्ठा सागराणं गच्छं । तओ सागरायरिया 'खंत ' ति फाउं तं नाढाइया अभुट्ठाणाइणि । तमो अस्थपोरिसीवेलाए सागरायरिएणं भणिया-खंता ! तुम्भं एवं गमइ !! मायरिया भणंति-भामं । ' तो खाई सुह ' ति पकहिया । गब्वायंता य कहिंति । इयरे वि सीसा फ्भाए संते संमते मायरिय अपासता सव्वस्थ मग्गिउँ सिजाय पुच्छंति । न कहेह, भगइ य-तुम्भं अप्पणो मायरिओ न कहेड, मम कहं कहेइ ! ततो भाउरीभूएहि गाडनिबंधे कए कहिये, जहा-तुम्भच्चएण निव्वेएण सुन्नभूमीए सागराण सगासं गया। एवं कहित्ता ते खरंटिया । तआ ते तह चेच उच्चलिया सुवन्नभूमि गंतु । पंथे छोगो पुछा-एस कयरो मायरिमो जाइते काहिति-अज्जकालगा। तओ सवन्नभूमीए सागराणं गेण कहिये, जहा-अज्जकालगा नाम भायरिया बहुस्सुया बहुपरिवारा इहाssगंतुकामा पंथे वति । ताहेसागरा सिस्साणं पुरसओ भगंति-मम अजया इंति, तेसिं सगासे पयत्ये पुछोहामि त्ति । अचिरेण ते सौसा भागया। तत्थ अग्गिन्लेहिं पुच्छिज्जति-किं इत्थ आयरिया भागया चिठंति ! । नस्थि, नवरं अन्ने खंता आगया । केरिसा ! । वैदिय नायं 'एए आयरिया' ताहे सो सागरो लग्जिमओ-पहुं मए इत्थ पलविय, खमासमणा य वंदाविया । ताहे अवरण्हवेलाए मिच्छा दुक्कडं करेइ 'आसाइय' ति । भणियं च णेण-केरिसं खमासमणो ! अहं वागरेमि ! । आयरिया भणंति--सुंदरं, मा पुण गव्वं करिज्जासि । ताहे धुलीपुंजदिटुंतं करेंति-धूली हत्थेण घेत्तुं तिसु ठाणेसु ओयारेति-जहा एस धूली ठविजमाणी उक्लिप्पमाणी य सम्वत्थ परिसडइ, एवं अत्यो वि तित्थगरेहितो गणहराणं गणहरेहितो जाव अम्हं आयरियउवझायाणं परंपरपणं भागयं, को जाणइ कस्स केइ पज्जाया गलिया ! ता मा गवं काहिसि । ताहे मिच्छा दुई करिता मारता अजकालिया सीसपसीसाण अणुयोगं कहेउं ॥
वृहत्कल्पसूत्रम्-विभागः ।
पत्रम् ७३-७४॥
"Aho Shrutgyanam"