________________
तं पुव्यभवे धम्मो सुहेकहेऊ कओ मए को वि। कञस्स दसणाओ जाणंति हि कारणं निउणा ॥ ता धम्मस्स सरूवं कहेहि परिभाविऊण सत्थत्यं । जेण तमायरिऊणं करेमि मणुयत्तणं सहलं ॥ मणुयत्तणे वि लद्धे कुणंति धम्मं न जे विमूढमणा। ते रोहणं पि पत्ता महग्धरयणं न गिण्हंति ।। तो युद्धबंभणेहिं निवस्स वेयाइसत्थपन्नत्तो। पसुवहपहाणजागाइलक्खणो अक्खिओ धम्मो ॥ तं सोऊण निवेणं फुरियविवेएण चिंतियं चित्ते । अहह दियपुंगवेहि न सोहणो साहिओ धम्मो । पंचिंदियजीववहो निकरुणमणेहिं कीरए जत्थ । जइ सो वि होज धम्मो नत्थि अहम्मो तओ कोवि ॥ ता धम्मस्स सरूवं जट्टियं किं इमे न जाणंति ? ।
किं वा जाणंता वि हु मं विप्पा विप्पयारंति ॥ वाग्भट देवेन कुमा- इय चिंताए निदं अलहंतो निसिभरंमि नरनाहो । पालस्य हेमचन्द्रप- नमिऊण अमचेणं बाहडदेवेण विन्नत्तो ।। रिचयोत्पादनम् । धम्माधम्मसरूवं नरिंद ! जइ जाणि तुमं महसि ।
खणमेकमेगचित्तो निसुणसु जं किं पि जंपेमि ॥ हेमचन्द्रस्य गुरुपर- आसि भमरहिओ पुन्नतल्लगुरुगच्छदुमकुसुमगुच्छो । म्परावर्णनम्। समयमयरंदसारो सिरिदत्तगुरू सुरहिसालो ॥
सो विहिणा विहरतो गामागरनगरभूसियं वसुहं । वागडविसयवयंसे रयणपुरे पुरवरे पत्तो ॥ तत्थ निवो जसभद्दो भद्दगयंदो व्व दाणलद्धजसो । वेरिकरिदलणसूरो उन्नयवंसो विसालकरो ॥ तम्मि नरिंदमंदिरअदूरदेसंमि गिहिर वसहिं । चंदो व्व तारयजुओ मुणिपरियरिओ ठिओ एसो॥ तस्स सुहारससारणिसहोयरं धम्मदेसणं सोउं । संवेयवासियमणा के वि पवज्जति पव्वजं ॥ भन्ने निहत्थधम्मोचिआई बारसवयाई गिण्हंति । मोक्खतरुबीयभूयं सम्मत्तं आयरंति परे ।। अह अन्नया निसाए सज्झायझुर्णि मुणीण सोऊण । जसभहनिको संवेगपरिगओ चिंतए चित्ते ॥ धन्न एए मुणिणो काउं जे सव्वसंगपरिहारं । परलोयमग्गमेकं मुकभवासा पयंपंति ।।
"Aho Shrutgyanam"