________________
ऽङ्कः] मोहराजपराजयम् ।
९९ द्यूतकुमार:-(१) कुदो वि देवीए रज्जसिरीए । मारिः-(२) अध सामिनो अपसातो कधं ? । घृतकुमारः-(३) रन्नो पासंडविप्पदारण त्ति मनसेहरो अक्खदि ।
मारि:-( आकाशे) (४) अले ले ! पासंडिका ! कुन्डो तुझं कतंतो। यं माली वेरिनी कता । ता एते न भवध, किं पि सलनमनुसलथ । यतो
निजतालानं हतओ तुलेहिं तडून नून वेधव्वं ।
कीरति पतं सरभसं तप्पंधलविसधरसिरेसु ॥२१॥ असत्यकन्दली-(विमृश्य ) (५) अंब ! अलं अलीयसंरंभेण । पसीदध पसीद्ध, काव्वं चिंतम्ह ।
मारि:-(६) वच्छे ! देवे मोहलाजे जीवंते नत्थि तस्सेवकान चिंता। असत्यकन्दली-(७) एवं नेदं । तहावि ताव चिंतीयदु किं पि।
(मारिश्चिन्तां नाटयति) असत्यकन्दली-(८) अध के एदे सूनाघरेगदेसनिसन्ने निश्चन्नेमि ?। द्यूतकुमारः-(९) अंबा सूणा जाणादि । शूना-(१०) एदे मालीए सेवगा। (१) कुतोऽपि देव्या राज्यश्रिया । (२) अथ स्वामिनोऽप्रसादः कथम् । (३) राज्ञः पाखण्डविप्रतारणेति मद्यशेखर आख्याति ।
(४) अरे रे ! पाखण्डिकाः ! क्रुद्धो युष्माकं कृतान्तः । यन्मारिवैरिणी कृता । तदेते न भवथ, किमपि शरणमनुसरत । यतः
निजदाराणां हतको दूरैदृष्ट्वा नूनं वैधव्यम् ।
करोति पदं सरभसं दुन्धिलविषधरशिरस्सु ॥ (५) अम्ब ! अलमलीकसंरम्भेण । प्रसीदत प्रसीदत, कर्त्तव्यं चिन्तयामः । (६) वत्से ! देवे मोहराजे जीवति नास्ति तत्सेवकानां चिन्ता । (७) एवमेतत् । तथापि तावचिन्त्यतां किमपि । (८) अथ कान् एतान् शूनागृहैकदेशनिषण्णान् निर्वर्णयामि । (९) अम्बा शूना जानाति। (१०) एते मारेः सेवकाः। १ B&C रणं ति. २ B & C तुम्भं.
"Aho Shrutgyanam"
