________________
मन्त्रियशपालविरचितं
[ चतुर्थोमारि:-(सरोष) (१) आ को एस कतंतकतो मह पुत्तकस्स उव्वेगहेतू ? । पियसखि शूने ! उपनेहि किपानिकं जेने से सिलच्छेतं कलेमि।
घृतकुमार:-(२) अंब ! अलं संरंभेण । सुणीयदु दाव । मारिः-(३) कधेसु ।
द्यूतकुमारः-(४) कलत्तविजोजणमिक दुक्खकारणं । अवरं च सामिणो अप्पसादो।
मारि:-(५) अध पुत्तक ! तुह मजसेखलस्स च किं दुक्खकारणं ?।
घृतकुमारः-(६) अम्हाण वि एगं पाणभूदमित्तदुक्खं दुक्खकारणं । अवरं च, अगुणन्नुजणबहुलदाए संपदि नियगुणगणअप्पगासणवसणं। जदो
ठाणविसेसे अग्घा पुरिसाणं गुणगणो न अन्नत्य ।
कणयाहरणे रेहइ रयणं न हु महियाहरणे ॥ २० ॥ मारि:-(७) ऍत्तका ! जंगलकस्स कलत्तवियोचनं केन कतं १ । जाङ्गलकः-(८) अंब ! दिव्वेण कदं ।
(१) आः क एष कृतान्ताक्रान्तो मम पुत्रकस्योद्वेगहेतुः ? । प्रयसखि शूने ! उपनय कृपाणिकां येन तस्य शिरश्छेदं करोमि ।।
(२) अम्ब ! अलं संरम्भेण । श्रूयतां तावत् । (३) कथय । (४) कलत्रवियोजनमेकं दुःखकारणम् । अपरं च स्वामिनोऽप्रसादः । (५) अथ पुत्रक ! तव मद्यशेखरस्य च किं दुःखकारणम् ? ।
(६) अस्माकमप्येकं प्राणभूतमित्रदुःखं दुःखकारणम् । अपरं च, अगुणज्ञजनबहुलतया संप्रति निजगुणगणाप्रकाशनव्यसनम् । यतः
स्थानविशेषे राजते पुरुषाणां गुणगणो नान्यत्र ।
कनकाभरणे राजते रत्नं नैव मृत्तिकाभरणे॥ (७) पुत्रक ! जाङ्गलकस्य कलत्रवियोजनं केन कृतम् ? । (८) भम्ब ! देवेन कृतम्।
१C सने. २ A येन. ३ 'मेकं. ४ B&C सगा,
"Aho Shrutgyanam"
