Panchashati Prabodh Sambandh

SR No.: 009525
Original Sutra Author: N/A
Author: Mrugendravijay
Publisher: Suvasit Sahitya Prakashan
Publication Year: 1968
Total Pages: 456
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 9 MB

Page 417

३५. ]
प्रबन्धपञ्चशती
प्रथमं विलोकय, पश्चात्संधिः कार्या । कंबा संहारेण भ्रामयित्वा वृक्षशीर्षाणि बहूनि मुनिः पातयामास । प्राह च यथा वृक्षशीर्षाणि पातितानि तथाहं वैरिशीर्षाणि पातयिष्यामि, परं दया कुर्वाणोस्मि । जैन द्विष्टस्य योऽपराधः क्रियते स मुक्तये भवति । चकितो मंत्री प्राह-मूषकोपि
ढंकनिका पातयति [पातने शक्तः न तूद्धरणे }। यदि तव सामयं स्यात्तदा वृक्षशीर्षाणि 6 वृक्षेषु योजय । ततो मुनिः मृमिथ्था कंधो भ्रामयित्वा वृक्षशीर्षाणि यथास्थाने अयोजयत् ।
एवं मुनेबलं राजा मंत्री च दृष्टा चमत्कृतौ । ततो राजा जगाद-त्वं धन्योऽसि, राज्या: पीडामपसारय । मुनिः प्राह-यदि त्वं राशोयुतः श्वेताम्बरसंघ नेमि नन्तुं गिरेरुपरि याथः बौद्धान् दूरीकुरुत सदा राझी सज्जा करोमि । ततो राज्ञा सर्व मुन्युक्तमजीकृतं । ततो राजा बौद्धान्
दूरीचकार । ततो राजा खेंगारः श्रीबलभद्रमुनिः श्रासंघयुतो महोत्सवं कुर्वाणतीर्थस्यापरि चटति 10 स्म । श्रीनेमिमभ्यय॑ पुष्पकेसरकपूरादिभिः स्नात्रं कृत्वाऽऽरात्रिमंगलप्रदीपादि चक्रे श्री श्रीसंघः ।
ततो राजा खेंगारो जिनधर्मानुरागी जातः । बलभद्रयशोभद्रो शासनस्य प्रमावको । जातो तो प्रत्यहं वंदे स्तौमि मक्तिगुणाश्चितः ।।१।
इति बलमुनिना बौद्धगृहीतश्रीरैवततीर्थमोचनसंबन्धः ॥६२०॥
_[621 ] अथ जिनशासनप्रभावनायां देवसरिसम्बन्धः । 15 भृगुपुरे श्रीदेवसूरिपार्श्वे कान्हडयोगी ८४ सर्पकरण्डकयुत आगात् वादार्थ, प्राह च वारं
कुरुत, नो चेदासनं त्यजत । गुरुमिरासनोपविष्टैरेव परितः सप्त रेखां कृत्वोचे-मुन्न सान् । तेनैकोऽहिर्मुक्तः एका रेखामाकम्य ववले । द्वितीयोऽहिद्वितीयां रेखाम् । एवं बहवोऽपि मुक्ताः परं षष्ठी रेखा केनापि नाकान्ता । योगी भूमावुपविशत्येकशः। सूरिः प्राह--किं भूम्युपवेशनेन
यः सबलस्तं मुछेत्युक्ते नलिकात आकृष्य रक्त: संदूरिकोऽहिर्मुक्तः । स च दृष्टया कदलीपत्राणि 20 भस्मीकरोति । वाहनसर्पो रेखां न लवते । संदूरिक उत्तीय रेखा जिह्वया बभत । वाहमाहेरु
परिस्थस्य प्रेरणाया बलाद् गुरोरासनपादोपरि चटितुं लग्नः । जने हाहाकारे जाते गुरवो व्याने स्थिता: तावदकस्मादागत्य शकुनिकया मर्पद्वयमुत्पाट्य दूरे क्षिप्रम् । जितो योगी । ततः टोडरमुत्तार्य गुरोरंह्रौ विलग्याऽवग्-ममैतदेवाजीविका तेन स सप्पो दीयताम् । सूरिः प्राह
नर्मदानदीतीरेऽस्ति । रात्रौ"लादेव्याऽगत्याऽऽचष्ट-मासचतुष्टयं संमुखवटाधिरूढया [व्याल्यानं 25 श्रतं तव मया, तत्कथं प्रभूणामुपद्रवं द्रष्टुं शक्नोमि । अतो मया सर्पोऽपहृतः । गुरुभिः स्तुति
रूपं काव्यं प्रोक्तम् । (देव्योक्तं-] इदं कोशे तिष्ठतु, न प्रकाश्यम् । प्रातरिदं काव्यत्रयं लिखित यस्तुतिरूपं यः पठति तस्य सर्पोपद्रवो न भवतीति प्रोच्य गता देवी । "घंटाकर्णोमहावीर" इत्यादि । ततः स योगी कान्हडो जिनधर्म प्रपेदे, गुरुभक्तिपरोऽभूत् ।
इति जिनशासनप्रभावनायां देवमूरिसम्पन्धा ॥६२१।।
[ 622 ] अथ विमलमन्त्रीकृतार्मुदप्रासादसम्बन्धः । अन्यदा अम्बिका श्रीमातवा(१) सल्या निमन्त्रिताऽर्बुदाद्रो गता। जिनप्रासाद विना मम
80
"Aho Shrutgyanam"