Panchashati Prabodh Sambandh

SR No.: 009525
Original Sutra Author: N/A
Author: Mrugendravijay
Publisher: Suvasit Sahitya Prakashan
Publication Year: 1968
Total Pages: 456
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & History
File Size: 9 MB

Page 218

द्वितीयोऽधिकारः तत्र तीर्थे गत्वा सर्व कर्म झिप । तत्र त्वं सेत्स्यति इति श्रुत्वा तीर्थमाहात्म्यं शत्रुक्षयं प्रत्यचलत् । सप्तभिर्दिनैरनाहारः स शत्रुजयं ददर्श । दृष्ट्वा तत्र तत्तीर्थ, नत्वा तत्रस्थं मुनि धर्ममिति शुश्राव । यदि शीघ्रं मुक्तिं गन्तास्ते तदा चारित्रं गृहाण । शत्रुजये गत्वा शुद्धं तपः कुरु यथा ते इत्यादि पापं याति । ततो व्रतं गृहीत्वा शत्रुञ्जये ययौ । तत्र सुर एकोऽवग-इदं तीर्थ सर्वपापक्षयका जगदुत्कृष्टं सीमन्धर जिनेन वय॑मानं मया श्रुतम् । तत्र । गिरिकुण्डः तीर्थसेवया सर्वरोगरहितो दीक्षा लात्वा सिद्धः ।
इति तीर्थसेवाफले मिरिकुण्डसम्बन्धः ॥२५६॥
[357 ] अथ धौषधविषये भूपपुत्रसम्बन्धः । क्षितिप्रतिष्ठिते पुरे जितशत्रोभूपस्य बहूपयाचितै पुत्रोऽभूत् । स च तस्य जीवितादतीबप्रियः। ततस्तेन राजा ध्यातम् । मम पुत्रस्य यथा रोगो न भवति तथा करोमि । ततो वैद्या आकारिताः। 10 भूपेन प्रोक्तं च तेभ्यः-तथा कुरुत यथा मम पुत्रस्य नीरोगता स्यात् । तैरुक्तं-करिष्यते । ततो राज्ञोक्तं-कस्य कीदृशी चिकित्सा विद्यते । प्रथमः प्राह-मदीयान्यौषधानि अग्रेतनं पूर्वोत्पन्नं रोगं हन्ति [नन्ति ] ; यदि पूर्व न स्याद्रोगः तदौषधमक्षितारं घ्नन्ति औषधानि सद्यः । ततो राज्ञोक्तमलं तवौषधैः स्वहस्तोदरप्रमईनशूलव्यथातुल्यैः । (१)
द्वितीयोऽवग-यद्यस्ति रोगस्ततस्तमुपशमयन्ति । अथ नास्ति ततः तानि प्रयुक्तानि प्राणिनो 18 न दोषं न गुणं कुर्वन्ति । राज्ञोक्तं-अलमेतैरपि भस्माहुतिकल्पैः । (२)
तृतीयोऽवग्यदि रोगे सति प्रयुज्यन्ते तदा रोग निर्मूलकार्ष कषन्ति । अथ न विद्यते रोगस्तथापि तं देहिनं बलवर्णलावण्यवन्तं कुर्वन्ति, पूर्वोत्पन्न रोगं ध्नन्ति, उत्पद्यमानं घ्नन्ति, भविष्यन्तमपि च । । ३)
ततो राजा तृतीयवैद्योक्तानि औषधानि पुत्रः कारितः [ पुत्राय कारितानि } । ततो 20 यावज्जीवं नीरोगशरीरः स पुत्रोऽभूत् भावितभूतभविष्यद्रोगस्फेटनात् । अतस्तृतीयवैद्योक्तौषधतुल्यानि वन्दनप्रतिकर्मकृत्यानि । इति धौषधविषये भूपपुत्रसम्बन्धः ॥२५७।।
[258 ] अथ मातापित्रोविषये पुत्रभक्त्यादिकथा । कमलपुरे श्रीदश्रेष्ठिनश्चत्वारः पुत्राः शिवापत्नीभवा बभूवुः । चत्वारोऽपि परिणायिता: बहुधनव्ययात् हर्षेण, कष्टेन भूरिधनमर्जितं क्रमात्, स्नुषाभिः स्वस्वपतयो वशीकृताः पृथ- 26 क्यम्जाताः । ततः पिता स्वयमेव लक्ष्म्यजनकृते रलति [ अटति।।
एकदा श्रेष्ठिनं स्वयं घृतमानयन्तं वीक्ष्य विमलः सुहृदः प्राह-भो मित्र ! कथं त्वं स्वमानयसि कणादि । श्रेष्ठी प्राह-वसतिं ग्रामे मुषितोऽस्मि । सुहत्माह-केन मुषितः ! श्रेष्ठी जगौ-मम स्नुषाभिः पुत्रा उद्दाल्य गृहीताः किं क्रियते । सुहृद् प्राहाहं तव पुत्रान् वालयिष्यामि । ततो मित्रेण धर्मोपदेशेन द्वौ पुत्रौ स्वपत्नीभ्यां वालयित्वा श्वशुरश्वभूभक्स्यै कृतौ अन्यौ न । ततो माता- 30 पित्रोभक्तो जातो तो इहपरलोकसुखिनौ जातौ नानौ [ नान्यो ।
इति मातापित्रोविषये पुत्रभक्त्यादिकथा ॥२५८॥
"Aho Shrutgyanam"