________________
३६ ]
प्रबन्धपञ्चशती
15
सं० १२०४ माघ शु. १३ कलशध्वजारोपः । श्रीदेवसूरिप्रहितात्मीयशिष्यश्रीमुनिचन्द्रसूरिमिः श्रीगुरुपायैः प्रतिष्ठितः [प्रतिष्ठापितः] प्रासादः ।
तत्र फलवर्धिपार्श्वे अजमेरनागपुरादिश्राद्धा गोष्ठिकाश्चिन्ताकारा जाताः । तत्र प्रासादेऽधुनाऽप्येका प्रतिमा पूज्यते । द्वितीयां प्रतिमा न सहते पार्श्वदेवः ।
इति प्रासादे फलवर्धितीर्थकल्पः ॥६४॥
[65 ] अथान्तरिक्षपार्श्वकल्पः । स्नात्रजलैस्तै लैरिव, साम्प्रतमपि यस्य दीप्यते दीपः ।
स भीमदन्तरिच-भीपार्श्वः श्रीपुरे जयति ॥१॥ ___ रावणराज्यसमये पुष्पबटुकेन स्वस्वामिमालिविद्याधर पूजाकृते भविष्यत् श्रीपाश्वप्रतिमा 10 वालुकामयी विद्यया कृताऽप्रतश्चलिते च सरसि क्षिप्ता प्रतिमा सा च देवसान्निध्यादखण्डितरूपा
चिङ्ग उलिकदेश चिगल्लकपुराधिपतिश्रीपालराजा राजेन] समुत्पन्नासाध्यकुष्ठेन तस्मिन्सरसि स्नानं कृतं । तस्याः प्रतिमायाः पावराज्ञः [राजस्य] कुष्ठं गतं । सुमहोत्सवं राजा गृहे समायातः । राश्या पृष्टं कुतो रोगोऽगमत् ।
राझोक्तम्-अस्मिन्सरसि स्नात्रकरणात् ।
राज्योक्तम्-अत्र कोऽपि देवोऽस्ति, मध्ये बलिः कृतः अम्बया प्रत्यक्षीभूयोक्तं बिम्बनिष्पत्तिस्वरूपं च, ततश्चोक्तम्
सप्तदिनजाततर्णकादिरथं कृत्वाऽत्रागन्तव्यं । ततो मया बिम्बमर्पणीयं तथाकृते देव्योक्तम्-भवता पश्चान्न विलोकनीयं, प्रतिमा पश्चादायाति नवेति विकल्पादकस्मात् राज्ञा पश्चाद्वि
लोकितम् । अन्तरिक्षे स्थिता प्रतिमा । तत्रैव श्रीपुरं वासितं । प्रतिमानयनसमयेऽम्बाया 20 समागच्छन्त्या एकः सुतो विस्मृतः, तस्यानयनाय क्षेत्रपाय प्रोक्तम् , तेनापि विस्मारितः, ततोऽम्बया
रोषेण स सिरसि दण्डेन हतः, सोऽद्यापि क्षेत्रपशिरसि दृश्यते, ततो देवस्नात्रोदकेन सिदतो दीपो वर्धते, दीप्यते देवस्नात्रजलेन, रोगा उपशमं गच्छन्ति । इति अन्तरिक्षपार्श्वकल्पः ॥६॥
[66 ] टीडासम्बन्धः । ___ कस्मिंश्चिन्नगरे टोडाह्वो ज्योतिकोऽस्ति । एकदा टीडेन रात्रौ मण्डकाः क्रियमाणा रात्रौ 25 छन्नं सुप्तेन गणिताः । प्रातस्तत्रैत्य मण्डकप्रमाणं प्रोक्तं, ततो ज्योतिष्कोऽपि ख्यातोऽभूत् ।।
एकदा कुम्भकारस्य गर्दभो गतः । तेन धनं दत्त्वा पृष्टं-मम गर्दभः कदा लप्स्यते ? बुधोऽवग्- लभ्यते, रात्रौ गईभस्थितिं वीक्ष्य प्रातर्जगौ।
__अतीव ख्यातिरमूत्तस्य । कस्यचिद्धारो गतस्तेन बुधः पृष्ठः । बुधेन मुद्रिकादासी हार
गृहीता [ग्रहीत्री] ज्ञाता, ततो लग्नं मण्डयित्वा हारो वालितः। ततो राज्ञा टीडमञ्जलिमध्ये 30 कृत्वा प्रोक्तम्-किं मम हस्तमध्येऽस्ति ? टीडोऽबुधो यदा न जानाति तदा राजा धृतः प्राह
स्वं स्वरूपमिति
"Aho Shrutgyanam"