________________
ਛੇਵਾਂ ਅਧਿਐਨ
ਜਿੰਨੇ ਅਗਿਆਨੀ ਮਨੁੱਖ ਹਨ ਉਹ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖ ਭੋਗਨ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਉਹ ਮੂਰਖ ਅਣਗਿਣਤ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿਚ ਫਸੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।1।
ਇਸ ਲਈ ਪੰਡਿਤ ਲੋਕ ਮੋਹ ਨੂੰ ਭੈੜੀ ਗਤੀ ਦਾ ਕਾਰਨ ਸਮਝ ਕੇ ਸੱਚ ਦੀ ਖੋਜ ਕਰੇ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮਿੱਤਰਤਾ ਭਾਵ ਰੱਖੇ।21
ਉਹ ਸੋਚੇ ਕਿ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਭੋਗਦੇ ਸਮੇਂ ਮੇਰੀ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂ ਬਚਾਉ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਚਾਹੇ ਉਹ ਮੇਰਾ ਮਾਂ-ਪਿਉ, ਭਾਈ, ਇਸਤਰੀ, ਪੁੱਤਰ ਜਾਂ ਨੂੰਹ ਹੋਵੇ, ਕੋਈ ਵੀ ਅੰਤ ਸਮੇਂ ਮੇਰਾ ਸਹਾਈ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਚੰਗੇ ਮਾੜੇ ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਫਲ ਭੋਗਣਾ ਪਵੇਗਾ। 3 |
ਸਮਿਅੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ (ਗਿਆਨਵਾਨ) ਮਨੁੱਖ ਉਪਰੋਕਤ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਆਪ ਸੋਚੇ ਤੇ ਸੋਚ ਕੇ ਮੋਹ ਮਮਤਾ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਤੋੜ ਦੇਵੇ ਤੇ ਫੇਰ ਪੁਰਾਣੀ ਵਾਕਫੀ ਕਰਨ ਦੀ ਇੱਛਾ ਵੀ ਨਾ ਕਰੇ।4।
ਹੇ ਸ਼ਿਸ਼ ! ਜੋ ਜੀਵ ਮਣੀ ਕੁੰਡਲ ਆਦਿ ਗਹਿਣੇ ਦਾਸ-ਦਾਸੀ, ਗਾਂ, ਘੋੜਾ ਆਦਿ ਪਸ਼ੂ ਦੇ ਮੋਹ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੋ ਸੰਜਮ ਦਾ ਪਾਲਨ ਕਰਨਗੇ ਉਹ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦੀ ਪਦਵੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨਗੇ।5।
ਕਰਮਾਂ ਦਾ ਦੁੱਖ ਭੋਗਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨੂੰ ਚੱਲ ਜਾਂ ਅਚੱਲ ਸੰਮਤੀ, ਧਨ ਆਦਿ ਚੀਜ਼ਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਦੁੱਖ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦੀਆਂ।6। ਆਤਮਾ ਵਿਚ ਹੀ ਸਭ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਸੁੱਖ ਦੁੱਖ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਰੇ
49