________________
"
"
""
"
"
-
--
-
ਸਮਣ ਸੂਤਰ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਗਿਆਨੀ ਹੋਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਵਰਤ, ਗੁਣ ਅਤੇ ਸ਼ੀਲ ਰੂਪੀ ਮਾਲਾ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਕੇ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਜੋ ਨਾ ਤਾਂ ਮੋਹਨੀਆਂ ਕਰਮ ਦਾ ਉਪਸ਼ਮ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਨਾ ਖ਼ਤਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕੇਵਲ ਆਤਮ ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਲੀਣ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਮਣ ਅਪ੍ਰਮਤ ਸੰਯਤ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਵਰਤੀ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਖ਼ਤ ਸੰਯਤ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਦੇ ਦੋ ਭੇਦ ਹਨ (1) ਉਪਸ਼ਮ (2) ਸ਼ਪਕ। ਉਪਸ਼ਮ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਾਲਾ ਮੋਹਨੀਆ ਕਰਮ ਦੇ ਖ਼ਾਤਮੇ ਕਾਰਨ ਗਿਆਰਵੇਂ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਮੋਹਨੀਆਂ ਕਰਮ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਫਿਰ ਹੇਠਾਂ ਗਿਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਪਕ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਵਾਲਾ ਮੋਹਨੀਆਂ ਕਰਮ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਜੀਵ ਮੋਕਸ਼ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ।
(556)ਇਸ ਅੱਠਵੇਂ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਵਿਚ ਜੀਵ ਭਿੰਨ-ਭਿੰਨ ਸਮੇਂ ਅਜਿਹੇ ਅਪੂਰਵ ਅਪਰਿਨਾਮਾਂ (ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੇ ਧਾਰਨ ਨਾ ਕੀਤੀਆਂ ਹੋਣ। ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਦਾ ਨਾਂ ਅਪੂਰਬ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਹੈ।
(557) ਅਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰਕੇ (ਗਿਆਨ ਰੂਪੀ ਸੂਰਜ) ਜਿਤੇਂਦਰ ਦੇਵ ਨੇ ਅਪੂਰਬ ਪਰਿਨਾਮੀ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਮੋਹਨੀਆਂ ਕਰਮ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਜਾਂ ਉਪਸਮ ਕਰਨ ਵਿਚ ਤਿਆਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। (ਮੋਹਨੀਆ ਕਰਮ ਦਾ ਖ਼ਾਤਮਾ ਨੌਵੇ ਤੇ ਦਸਵੇਂ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਵਿਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਹ ਕ੍ਰਿਆ ਅੱਠਵੇਂ ਗੁਣ ਸਥਾਨ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।)
112
