________________
“ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦੁੱਖ ਦਾ ਮੂਲ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਪਾਪ ਹਨ। ਕਰਮ ਦੇ ਨਿਰੋਧ (ਰੋਕਨਾ) ਦੇ ਲਈ ਭਿਕਸ਼ੂ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜੀਵਨ ਗੁਜਾਰੇ” ॥2॥
“ਦਰਖਤ ਦੇ ਤਨੇ ਦਾ ਸਦਭਾਵ ਹੋਣ ਤੇ ਬੇਲ ਉਸ ਤੇ ਜ਼ਰੂਰ ਚੜੇਗੀ। ਬੀਜ ਦੇ ਵਿਕਸ਼ਤ ਹੋਣ ਤੇ ਅੰਕੁਰਾਂ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਜਰੂਰ ਆਵੇਗੀ। ॥3॥
“ਪਾਪ ਦਾ ਸਦਭਾਵ ਹੋਣ ਤੇ ਨਿਸ਼ਚਤ ਹੀ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਘੜੇ ਦਾ ਨਿਰਮਾਨ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਮਿਟੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਘੜਾ ਉਤਪਨ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਾਪ ਹੈ ਤਾਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੀ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਹੈ। ॥4॥
“ਜਿਵੇਂ ਕੰਧ ਦੀ ਹੋਂਦ ਤੋਂ ਬੇਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬੀਜ ਤੋਂ ਅੰਕੁਰ ਫੁਟਦਾ ਹੈ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਾਪ ਰੂਪੀ ਬੇਲ ਤੋਂ ਦੁੱਖ ਫੁਟਦੇ ਹਨ। ॥5॥
“ਜਿਵੇਂ ਫੁਲ ਕੁਚਲ ਦੇਣ ਤੇ ਫਲ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪਾਪ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦੇਣ ਤੇ ਦੁੱਖ ਵੀ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸੂਈ ਦੇ ਰਾਹੀਂ ਤਾੜ ਦਰਖਤ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਭਾਗ ਨੂੰ ਬੰਨ੍ਹ ਦਿਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਤਾੜ ਦਰਖਤ ਦਾ ਵਿਨਾਸ਼ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ। ॥6॥
“ਜੜ ਦੇ ਸਿੰਜਨ ਨਾਲ ਫਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੜ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਨਾਲ ਫਲ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਲ ਦਾ ਇੱਛਕ ਫੁਲ ਨੂੰ ਸਿੰਜਦਾ ਹੈ ਫਲ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਜੜ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਿੰਜਦਾ ॥7॥
“ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਦੁੱਖੀ ਦੇਹ ਧਾਰੀ ਦੁੱਖ ਦਾ ਨਾਸ਼ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇੱਕ ਦੁੱਖ ਦੇ ਨਾਸ਼ ਕਰਨ ਤੇ ਨਵੇਂ ਦੁੱਖ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ॥8॥
ਆਤਮਾ ਦੁੱਖ ਦੇ ਬੀਜ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਜਦਾ ਹੈ ਫਿਰ ਦੁੱਖ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਸੋਗ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਲਏ ਕਰਜੇ ਨੂੰ ਮੌੜੇ ਬਿਨਾ ਜੀਵ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ। ॥9॥
[34]
