________________
“ਧਾਗੇ ਨਾਲ ਬੁਨਿਆ ਪੰਛੀ ਉੜਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੀ ਦੋੜ ਧਾਗੇ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਹੈ ਇਸੇ ਪ੍ਰਕਾਰ ਜੋ ਮਨੁਖ ਸੁਭਾਵ ਕੁਸ਼ਲ ਨਹੀਂ, ਗਿਆਨਵਾਨ ਨਹੀਂ ਉਹ ਸੱਚਾ ਮਾਰਗ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਵੀ ਅੱਗੇ ਨਹੀਂ ਵੱਧ ਸਕਦਾ”। ॥7॥
“ਜੋ ਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਨਵੀਂ ਵਿਚਾਰ ਧਾਰਾ ਰਾਹੀਂ ਆਕਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਉਡਦੇ ਪੰਛੀ ਨੂੰ ਵੇਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰੱਸੇ ਨਾਲ ਬਨਿਆ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਬਾਕੀ ਦਾ ਭਾਵ ਛੇਵੇ ਸ਼ਲੋਕ ਮੁਤਾਬਕ ਹੈ”। ॥੪॥
“ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਨਿਅਮਾਂ ਦੇ ਸੰਬਧ ਵਿੱਚ ਧਿਰਜਵਾਨ, ਇੰਦਰੀਆਂ ਦਾ ਜੇਤੂ ਸਾਧੂ ਧਾਗੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਤੀ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਵ ਇੰਦਰੀਆਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰ ਨੂੰ ਕੱਚੇ ਧਾਗੇ ਵਾਂਗ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ”। ॥9॥
“ਮਨ ਮਰਜੀ ਗਤੀ ਨਾਲ ਘੁੰਮਨ ਵਾਲੀ ਆਤਮਾਵਾਂ, ਕਰਮ ਉਤਪਤੀ ਨਾਲ ਜੁੜਕੇ ਭਿੰਨ ਭਿੰਨ ਜਨਮਾਂ ਵਿੱਚ ਭਟਕਦੀਆਂ ਹਨ”। ॥10॥
“ਇਸਤਰੀ ਸੰਬਧੀ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਆਤਮਾ ਅਪਣੇ ਆਪ ਦਾ ਦੁਸ਼ਮਨ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਨੁਖ ਜਿਨ੍ਹਾ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਵਿਸ਼ੇਆਂ ਦਾ ਤਿਆਗ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਨਾ ਹੀ ਸ਼ਾਤ ਭਾਵ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ”। ॥11॥
“ਜੋ ਅਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁਕਤ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਮ ਬੰਧਨ ਕਾਰਨ ਭੱਜਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਗਵਾਨ ਬਲਕਲ ਚਿਰੀ ਸੰਸਾਰ ਰੂਪੀ ਵੱਲਦੀ ਜੰਗਲ ਦੀ ਅੱਗ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲਦੇ ਹਨ”। | 12 ||
[14]
