________________
ਉਪਾਂਗ (ਪਹਿਲਾ) ਉਸ ਕਾਲ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਰਾਜਹਿ ਨਾਂ ਦਾ ਨਗਰ ਸੀ ਜੋ ਰਿਧੀਆਂ ਸਿਧੀਆ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਸੀ। ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਗੁਣਸ਼ੀਲ ਨਾਂ ਦਾ ਚੇਤਯ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਵਰਨਣ ਉਪਾਪਾਤੀਕ ਸੂਤਰ ਵਿਚੋਂ ਵੇਖ ਲੈਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਚੇਤਯ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਸ਼ੋਕ ਦੇ ਦਰੱਖਤ ਸਨ ਉਸ ਹੇਠਾ ਇਕ ਸ਼ਿਲਾਪਟੀ ਸੀ (ਉਸ ਦਾ ਵਰਨਣ ਵੀ ਉਪਾਪਾਤੀਕ ਸੂਤਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ) ॥1॥
ਉਸ ਕਾਲ ਸਮੇਂ ਮਣ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਦੇ ਸ਼ਿਸ ਆਰਿਆ ਸੁਧਰਮਾ ਸਵਾਮੀ, ਜੋ ਕਿ ਉੱਚ ਕੁਲ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰਖਦੇ ਸਨ ਕੇਸ਼ੀ ਮੁਨੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ 500 ਸਾਧੂਆਂ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ। ਉਸ ਰਾਜਹਿ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਪੁੱਜੇ। ਉੱਥੇ ਸਥਾਨ ਹਿਣ ਕਰਕੇ ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਤੱਪ ਨਾਲ ਚਮਕਾਉਣ ਲੱਗੇ।
ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚੋਂ ਸੁਨਣ ਵਾਲੀ ਪਰਿਸ਼ਧ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਆਰਿਆ ਸੁਧਰਮਾ ਸਵਾਮੀ ਨੇ ਧਰਮ ਉਪਦੇਸ਼ ਕੀਤਾ। ਪਰਿਸ਼ਧ (ਧਰਮ ਸਭਾ) ਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣ ਕੇ ਵਾਪਸ ਚਲੀ ਗਈ॥2॥
ਉਸ ਕਾਲ ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਰਿਆ ਸੁਧਰਮਾ ਸਵਾਮੀ ਦੇ ਸ਼ਿਸ ਆਰਿਆ ਜੰਬੂ ਨਾਮਕ ਮੁਨੀ (ਅਨਗਾਰ) ਜੋ ਸਮਚਤੁਰ ਸੰਸਥਾਨ ਸ਼ਰੀਰ ਦੇ ਧਨੀ ਸਨ। ਉਹ ਤੇਜੋ
ਸਿਆ ਦੇ ਜਾਣਕਾਰ ਸਨ। ਅਜਿਹੇ ਆਰਿਆ ਸੁਧਰਮਾ ਅਨਗਾਰ ਨਾਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਨਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਉਚਿਤ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਕੇ ਘੁਮਦੇ ਸਨ। ॥3॥
| ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਰਿਆ ਜੰਬੁ ਸਵਾਮੀ ਜੀ ਦੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਤੱਤਵ ਨੂੰ ਜਾਨਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਹੋਈ, ਉਹ ਗੂਰੁ ਭਗਤੀ ਵਿੱਚ ਰੰਗੇ ਹੋਏ, ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਆਖਣ ਲੱਗੇ, “ਹੇ ਭਗਵਾਨ! ਮੁਕਤੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਏ ਉਪਾਗਾਂ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਨੇ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਹੈ?
-
3
-
