________________
ਬਹੁਪੁੱਤਰੀਕਾ ਦੇਵੀ ਉੱਤਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਾਲੇ ਹਾਰ ਤੋਂ ਸੁਰਿਆਭ ਦੇਵ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਜਾਰ ਯੋਜਨ ਦਾ ਵੈਕਰਿਆ ਸ਼ਰੀਰ ਬਣਾ ਕੇ ਆਈ। ਉਹ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚੀ, ਧਰਮ ਕਥਾ ਸੁਣੀ। ਜਨਤਾ ਨੇ ਸਮਿਅਕ ਗਿਆਨ ਸਮਿਅਕ ਦਰਸ਼ਨ ਅਤੇ ਸਮਿਅਕ ਚਰਿਤੱਰ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ। ॥1॥ | ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਬਹੁਪੁੱਤਰੀਕਾ ਦੇਵੀ ਆਪਣੀ ਸੱਜੀ ਭੁਜਾ ਫੈਲਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸੋ ਅੱਠ ਦੇਵ ਕੁਮਾਰਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਖੱਬੀ ਭੁਜਾ ਫੈਲਾ ਕੇ ਇੱਕ ਸੋ ਅੱਠ ਦੇਵ ਕੁਮਾਰੀਆਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਦਾਰਕ ਦਾਰੀ ਉਮਰ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ, ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਡਿੰਬ - ਡਿੰਬ ਉਮਰ ਵਾਲੇ ਬੱਚੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਵੈਕਰੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸੁਰਆਤ ਦੇਵ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਟਕ ਵਿਖਾ ਕੇ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਉਸ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਭਗਵਾਨ ਗੋਤਮ ਪੁੱਛਦੇ ਹਨ, “ਹੇ ਭੱਦਤ ! (ਮਹਾਵੀਰ) ਇਹ ਬਹੁਪੁੱਤਰੀਕਾ ਦੇਵੀ ਇਹ ਦਿੱਵ ਨਾਟਕ ਕਿੱਥੇ ਸਮਾ ਗਿਆ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਆਖਦੇ ਹਨ, “ਹੇ ਗੋਤਮ! ਇਹ ਦੇਵ ਗਿੱਧੀ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਨਿਕਲੀ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਮਾ ਗਈ ਭਗਵਾਨ: ਹੇ ਗੋਤਮ ! ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਉਤਸਵ ਆਦਿ ਕਾਰਨ ਫੈਲੀਆ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕਠ ਬਾਰਸ਼ ਆਉਣ ਤੇ ਉੱਚੇ ਪਰਵਤ ਸਥਿਤ ਵਿਸ਼ਾਲ ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇਵੀ ਰਾਹੀਂ ਪ੍ਰਗਟ ਦੇਵ ਦੇਵੀ ਅਤੇ ਗਿੱਧੀ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਮਾਂ ਗਏ।
ਗਨਧਰ ਗੋਤਮ, “ਹੇ ਭਗਵਾਨ! ਇਸ ਦੇਵੀ ਨੂੰ ਕਿਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਇਹ ਦੇਵ ਗਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ? ਕਿਸ ਪੁੰਨ ਦੇ ਉਪਯੋਗ ਵਿੱਚ ਆਈ? ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਗਿੱਧੀ ਭੋਗਨ ਵਿੱਚ ਸਮਰਥ ਹੋਈ? ?? ॥2॥
ਭਗਵਾਨ ਮਹਾਵੀਰ ਗਨਧਰ ਗੋਤਮ ਨੂੰ ਆਖਦੇ ਹਨ, “ਉਸ ਕਾਲ ਉਸ ਸਮੇਂ ਵਾਰਾਣਸੀ ਨਾਂ ਦੀ ਨਗਰੀ ਸੀ। ਉਸ ਨਗਰ ਵਿੱਚ ਆਮਰ ਸ਼ਾਲਬਨ ਨਾਂ ਦਾ ਬਾਗ
- 76 -
