________________
ਫੁੱਲ ਆਦਿ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੈਨੂੰ ਹਿਣ ਕਰਨ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦੇਵੋ। ਅਜਿਹਾ ਆਖ ਕੇ ਉਹ ਦੱਖਣ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪੱਛਮੀ ਦਿਸ਼ਾ ਦੇ ਮਹਾਰਾਜ ਵਰੁਣ ਦੇਵ ਨੂੰ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਪ੍ਰਾਥਨਾ ਕਰਕੇ, ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਵਿਧੀ ਵਿਧਾਨ ਰਾਹੀਂ ਉੱਤਰ ਦਿਸ਼ਾ ਨੂੰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਚਾਰੇ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਅਤੇ ਚਾਰ ਉਪਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਪਰੋਕਤ ਵਿਧੀ ਨਾਲ ਸੰਬੋਧਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ॥10॥
| ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਸੋਮਿਲ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੂੰ ਇਕ ਸਮੇਂ ਜਾਗਰਨ (ਰਾਤ ਸਮੇਂ ਆਤਮ ਚਿੰਤਨ ਕਰਦੇ) ਹੋਏ, ਉਸ ਨੂੰ ਅਧਿਆਤਮਕ ਵਿਚਾਰ ਉਤਪਨ ਹੋਇਆ, “ਮੈਂ ਵਾਰਾਣਸੀ ਨਗਰੀ ਦਾ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ, ਉੱਚ ਕੁੱਲ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ, ਸੋਮਿਲ ਨਾਉ ਦਾ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਜਾਤੀ ਦਾ ਰਿਸ਼ੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਰਤ ਕੀਤੇ, ਯੱਗ ਕੀਤੇ, ਯੱਗ ਦੀ ਖੰਬੇ ਸਥਪਿਤ ਕੀਤੇ। ਮੈਂ ਵਾਰਾਣਸੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਅੰਬਾ ਦੇ ਬਾਗ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਫੁੱਲ ਲਗਵਾਏ ਹਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕੜਾਹੀਆਂ ਕੜਛਿਆਂ ਅਤੇ ਤਾਪਸਾਂ ਦੇ ਵਰਤਨ ਯੋਗ ਤਾਂਬੇ ਦੇ ਬਰਤਨ ਬਣਵਾਏ ਹਨ। ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਬਰਾਦਰੀ ਵਾਲੀਆਂ ਨੇ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾ ਕੇ, ਵੱਡੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਦੇਖ ਰੇਖ ਦਾ ਭਾਰ ਸੰਭਾਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਫੇਰ ਸਾਰੇਆਂ ਦੀ ਇਜਾਜਤ ਨਾਲ ਕੜਾਹਿਆਂ ਲੈ ਕੇ ਸਿਰ ਮੁਨਾ ਕੇ, ਦੀਖਿਆ ਨੂੰ ਧਾਰਨ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਦਿਕਵਾਲ ਤੱਪ ਕਰਦਾ ਰਹਾਂਗਾ। ਹੁਣ ਮੈਰੇ ਲਈ ਇਹੋ ਮੁਨਾਸਿਬ ਹੈ ਕਿ ਸੂਰਜ ਨਿਕਲਦੇ ਸਾਰ ਮੈਂ ਅਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਦੋਸਤ ਤਾਪਸ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਕੇ ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਵਚਨਾਂ ਰਾਹੀਂ ਸ੍ਰੇਸ਼ਟ ਕਰਕੇ, ਬਲਕਲ ਕਪੜੀਆਂ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਉਪਕਰਨਾਂ (ਵਸਤਾਂ) ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਲਕੜੀ ਦੀ ਮੁਹਪੱਟੀ ਮੂੰਹ ਤੇ ਬਣਕੇ ਉੱਤਰ ਦਿਸ਼ਾ ਵਲੋ ਮਹਾਪ੍ਰਸਥਾਨ ਲਈ ਜਾਵਾਂ।
ਉਹ ਸੋਮਿਲ ਬਾਹਮਣ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਅਪਣੇ ਸਾਥੀ ਤਾਪਸਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛ ਕੇ, ਆਸ਼ਰਮ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਸੋ (ਹਜਾਰਾਂ) ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਬਚਨ ਰਾਹੀਂ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਚ ਲਕੜ ਦੀ ਫੱਟੀ ਮੂੰਹ ਉੱਤੇ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਇਹ ਤਿਗਿਆ ਧਾਰਨ ਕਰਦਾ ਹੈ,
- 69 -
